Logboek Deel 26

Moi apmoal,

t'Is rusteg en dat bevaalt èlk en ain toch wel?
Even evalueren... even alles weer op een rijtje zetten... wat heb ik ,de afgelopen periode, fout gedaan en wat niet.

Ik heb tegen een westerlingse mevrouw gezegd 'lèllebel' en dat zit me dwars temeer de westerlingse vrouwen in de omgeving Bellingwolde behoorlijk in de stress geraakten. Het is een woord waar een Groninger niet zoveel achterzoekt (tenminste in de omgeving N/O Groningen) ...gewoon...kletskous...of zoals in het Groninger woordenboek staat...babbelaarster..dus niets biezonder maar...in het Nederlands...is het 'kènnelek' een verschrikkelijk woord. Ik vraag mij af...wie moet zich hier nu aanpassen...zij... de westerling in het Grunneger laand of ik de Grunneger. In Finland zeggen ze "Maasa maan tavalla tai maasta pois" en dat betekent "Zich aanpassen aan het land zijn gewoonte of weg wezen" het is in Finland al jaren een hele gewone uitdrukking en ze kennen de heer Wilders daar echt niet..

Ik ga nog even door...De westerlingen bij het koor in Bellingwolde willen geen Gronings zingen wel Hollands, Duits of Engels maar geen Gronings...das toch gek of ben ik aan het dementeren. Dertien Groninger leden willen wel Gronings zingen en vijf wersterlingen niet en je kunt het al raden de Groningers passen zich aan..."we bìnnen wat doekeg"...zei laatst iemand tegen mij en ik denk het ook, maar zou dit in de provincie Friesland ook zo gaan?

Nou dit was weer oet het haart...
John Hoekman