Logboek deel 70

Een tijdsbeeld over de voorstelling ‘Olwiefkenijs’ maar tevens ook een week blog over de ideeën en plannen van een oude eenvoudige voormalige dorpsdirigent die nu zijn zinnen, zoals ik de vorige keer al schreef, heeft gezet op het repareren van saxofoons en klarinetten.

Deze bezigheid doe ik al, met lange onderbreking, van kinds af aan voor mezelf en heb nog een tijdje oude saxofoons (nu een vermogen waard) gerepareerd voor het Noordermuziekhuis in de stad Groningen. Het huis bestaat niet meer en dat is jammer want het was vanaf de jaren 60 van de vorige eeuw een gezellige ontmoetingsplaats voor muzikanten.

De voorstelling ‘ólwiefkenijs’ is niet van de baan en loopt zoals het loopt maar klaar is klaar…Ik zal natuurlijk blijven berichten over de optredens. Deze week kreeg ik weer een aanbieding maar was de betreffende maand helemaal vol en dat kan gauw want ik treed 1x per maand op en moest omwille mijn eigen welbevinden deze aanbieding weigeren.

De nieuwe uitdaging

Vanaf mijn 10^e jaar zijn de saxofoon en de klarinet een deel van mijn lichaam en als ik er nu zo over schrijf dan is het net of ik weer opnieuw vriendschap heb gesloten met mijn oude vriendinnen. Mijn tenor Sax (een SML) en Klarinet (een echte Frits Wurlitzer), heb ik ook al zolang en zijn nu inmiddels , vintage instrumenten, geworden. ‘Vintage’ betekent gewoon ‘klassiek’ maar dat Nederlands woord moet je in de saxofoon-wereld niet gebruiken want dat klinkt niet duur.

Mijn plan

Een rustige oude dag creëren, een werkdag zittend voor een werkbankje in een klein werkplaatsje met boven mij zo’n ouderwetse lampje als bij een kleermaker en dan een saxofoon of klarinet helemaal naar mijn wens klaarmaken. Ik heb al een paar ‘snoepjes’ gekocht op marktplaats en de werkplaats is ook al helemaal klaar. k Heb de familie niets verteld over mijn plan want dan haal je de boel ‘in t’ìnne.’
In t’ìnne is een Gronings woord voor wanorde veroorzaken maar je kunt het ook gebruiken voor allerlei andere zaken, die een Groninger dan kort samenvat in één woord…In t’ìnne….geweldig toch…

Internet

Ik heb de afgelopen 14 dagen op internet meer geleerd over deze instrumenten dan in mijn hele studietijd. Veranderingen en verbeteringen zijn ook hier niet uitgebleven. Je kunt nu voor allerlei zaken terecht op Youtube waar je op een duidelijke manier alles rustig kunt bekijken. Het was wel even moeilijk om de materialen en onderdelen te vinden die je nodig hebt om zo’n instrument te repareren en daar werk ik nog aan want de meeste materialen zijn alleen in het buitenland verkrijgbaar dus…ik blijf voorlopig nog even bezig…

De groeten van
Tammo oet Wolndörp

Logboek deel 69

Klarinetten

De saxofoon

Logboek 69

Een tijdsbeeld van en over de voorstelling ‘olwiefkenijs’ en over de rare ideeën van de dorpsdirigent oet Wolndörp.

De marktplaats klarinet

Deze week of eigenlijk vorige week kwam het rare idee bij me op om maar eens geld te gaan verdienen want dat is tot nu toe nog niet gelukt. Ik moet er wel bij zeggen dat mijn leven zonder geld er niet onder lijdt. Mijn visie is en blijft dat gezondheid op de eerste plaats komt en op de tweede plaats dat je het leven geniet…maar toch…een beetje geld verdienen vanuit je luie stoel zou toch ook mooi zijn. Ik heb er trouwens nog niet over nagedacht wat ik met al dat geld straks ga doen. Ik besef wel dat het leven ingewikkelder zal worden…maar dat zie ik dan wel weer…Je moet daar niet moeilijk over doen.

Ik ging dus deze week maar eens op marktplaats snuisteren, want als je iets wilt verkopen dan moet je toch ook wat in huis hebben. Marktplaats blaasinstrumenten was de aangewezen plek en dan naar de rubriek klarinetten. Man man…wat een koopjes en ook nog de beste merken…dus ik maar bieden en het lukte direct. Geld netjes overgemaakt en binnen een dag had ik een mooie klarinet…nou mooi? Het mondstuk en de doos bleek van een goed merk te zijn… en dat was dan ook het enige…de rest was een bij elkaar gezocht zootje. Het was een plastieken kut ding. (een ander woord kon ik echt niet vinden)

Ik snel een mail gestuurd en vroeg of mevrouw deze klarinet op de rommelmarkt had gekocht en ja hoor…Ik kreeg netjes een mailtje terug met de bevestiging dat dat zeker het geval was…Ze stuurt me de helft van het bedrag terug, netjes zou je zeggen maar dan heeft ze nog goed verdient. Ze schreef ook nog dat ze er geen verstand van had…ze bedoelde de klarinet maar niet van het geld verdienen. Ik kocht 5 klarinetten in het goedkope segment en er waren twee een misser. Ja…ja…zuchtte de schrijver… de praktijk is de beste maar ook de hardste leerschool…

Een klarinet bestaat namelijk uit 5 delen en deze delen kunnen uit allerlei merken bestaan of liever gezegd helemaal geen merken en daar trap je mooi in…dus pas op als je een klarinet van een particulier koopt op marktplaats…kijk eerst even of deze verkoper (het zijn meestal vrijetijd verkoopsters) meerdere spullen aanbied, die ze waarschijnlijk (in mijn geval) eerst van de rommelmarkt haalt en dan te koop aanbied op marktplaats. De foto laat dan dat deel zien waar de inscriptie op staat van een goed merk. Das pas geld verdienen…ja toch…was ik zelf niet opgekomen…

De marktplaats saxofoon

Ik wist het al wel…handel is niks voor mij…maar toch zoals ik ben…nooit de moed opgeven. Het tweede object was een schot in de roos een hele mooie Selmer Alt saxofoon…en volgende week krijg ik een Buffet Crampon in huis…waar ik met angst en beven naar uitkijk…

Bij een saxofoon is het moeilijker om te knoeien, denk ik, want een saxofoon bestaat maar uit twee delen en een andere nek op een saxofoon is helemaal niet erg want als het niet goed is dan koop je een andere. Toen ik vroeger oude saxofoons rechtstreeks vanuit Amerika kreeg zaten hier ook addertjes onder het gras…de beker met een goed-merk-inscriptie werd dan gesoldeerd op een andere Kut saxofoon en zo werd je dan vervolgens professioneel bedonderd.

Conclusie

Ik zou zeggen geef een paar centen meer uit en koop van een eenpersoons reparatie-atelier want die wil zijn naam niet te grabbel gooien en heeft zeker weten… hart voor de zaak en je krijgt in alle prijsklassen een goed instrument. Deze lieden zijn ook op marktplaats te vinden.

Mijn raar idee is dat ik vanaf september zo’n atelier wil beginnen…lijkt me fantastisch… Je kunt dan aan de Dollard terecht voor een goed ouderwets klassiek instrument en nog belangrijker de kleine reparaties, waar je dan bij mag wezen. Voor de grotere klussen zoals uitdeuken werk ik dan samen met een muziekfabriek waar ik al jaren contact mee heb…of… moet ik toch maar achter de geraniums gaan zitten…want rijk zal je hier ook niet van worden…maar zeker weten wel gelukkiger als achter de geraniums.

Met de voorstelling ‘olwiefkenijs’ gaat het goed . Ik heb deze week weer werk aangenomen voor in het najaar en mijn streven is één keer per maand een optreden te verzorgen en dat zal zeker lukken.
Ik ben me wel aan het realiseren dat het straks voor mezelf moeilijk begint te worden wat ik allemaal aan het doen ben…als ik het overzicht maar niet verlies…daar ben ik dan, denk ik, meer mee bezig als geld verdienen en waar moet je er mee heen…op de bank zetten is ook al niet meer vertrouwd.

Groetjes
Tammo oet Wolndörp

Logboek deel 68

Dit logboek moet een tijdsbeeld geven over mijn voorstelling ‘Olwiefkenijs.’ Het moet eigenlijk ook een leerschool zijn voor mensen die iets dergelijks op poten willen zetten. Dit deel zal een korte samenvatting en afsluiting zijn over het project vanaf 2006.

Het concept

In 2006 kwam bij mij het idee op om een voorstelling te maken over de geschiedenis van de verdronken dorpen in de Dollard. Het moest geen geschiedenis verhaal worden…een cabaretprogramma met liedjes onder de naam ‘ólwiefkenijs.’ Veel humor en in de regio-taal zoals die voor 100 jaar werd gesproken. De videobeelden moeten het geheel compleet maken.

De subsidies

De aanvragen voor de subsidies van de overheid waren dusdanig ingewikkeld dat je je afvraagt of ze het met opzet moeilijk maken en de conclusie is: Ja…dat is zo… en dan kom je bovendien nog in aanraking met de rare praktijken van diverse afgevaardigden van de noordelijke politieke partijen …het zijn deze mensen die als roofdieren op subsidiegeld azen en hun vriendjes hebben (netwerken) op diverse departementen. Mijn aanvraag was een luttel bedrag van 1500€ en werd afgewezen. De reden was…het was niet bovengemeentelijk…maar ondertussen was het gehele budget 100 000€ al vergeven aan één voorstelling waar de mensen na een week al niet meer over spraken…waar is het geld gebleven? De ingewijde cultuurmensen van de PvdA in Oost Groningen weten er zeker meer over...maar dat was in 2006 en dat is een ieder al vergeten…de vraag rijst of deze praktijken ieder jaar zo gaan.

De subsidie aanvragen bij de particuliere instanties en sponsoren verliepen geheel anders en zonder problemen. Mijn aanvraag en toezegging was een bedrag van in totaal 2300€ om de eerste kosten te dekken. Het eigenlijke kostenplaatje was beduidend hoger en ligt nu…denk ik…om en bij de 15000€ (in een tijdsbestek van 6 jaar). Dus pas op wat je zo allemaal gaat bedenken…ga eerst goed rekenen en laat je artistieke kant even met rust totdat het kostenplaatje klopt. Op de langere termijn zal ik het geld zeker terug verdienen door de optredens, want de geschiedenis kun je blijven vertellen.

Meerdere mensen bij de voorstelling betrekken

Ik wilde meerdere amateurmensen uit de regio Noord/Oost Groningen inschakelen om mee te doen met de voorstelling. Mensen met zangtalent die eigenlijk nooit aan de bak komen. Dit onderdeel is totaal mislukt. De mensen kunnen wel goed zingen maar hebben veel te veel dingen om zich heen in het dagelijks leven en denken te snel hard op…lijkt me leuk!…Doe ik er wel even bij…De meeste mensen denken ook dat het vanzelf komt en dat het op één repetitie is te klaren…
Als je dan een filmpje maakt of voor de radio bent geweest dan worden ze opeens weer enthousiast en willen er ook bij horen…maar het werk vooraf in de stilte van de publiciteit hebben ze totaal geen zin in en verliezen dan ook heel vaak het overzicht.
Velen zongen ook liever bekende melodietjes en vonden de eigen gemaakte liedjes maar zo…zo…alleen om het feit al dat ze het niet kennen. Hier geldt echt het gezegde ‘wat een boer niet kent vreet hij niet.’

De optredens

De optredens verliepen altijd goed… op één na…nou dat is toch een goed teken…en die ene keer zit me nog dwars… maar dat hoort er bij anders kun je dit werk niet doen.
Ik ben nu op de solo-toer en dat bevalt toch ook wel weer alhoewel het gezelliger is met een groepje. Het bewijs is zeker geleverd (voor de overheid) dat het wel bovengemeentelijk is want van de stad Groningen t/m Blijham waren en zijn de mensen enthousiast.

De afsluiting

De voorstelling is klaar en er liggen weer aanvragen voor de herfst en begin volgend jaar…het loopt niet storm maar de continuïteit en geduld is nu belangrijk. De meeste mensen hebben er nog nooit van gehoord…en dat duurt altijd even. Mijn streven is 10 optredens per jaar en dat zal zeker lukken.

De nieuwe inspiratie

Mijn nieuwe inspiratie is…het repareren van saxofoons en klarinetten wat ik vroeger al eens deed voor een muziekzaak in de stad. Ik ben nu al heftig goede gebruikte instrumenten aan het inkopen en dat lukt goed…ja geld uitgeven wil altijd wel…maar daarover de volgende keer…

Groeten
Tammo oet Wolndörp.