maandag 29 oktober 2012

Logboek deel 81

Jan en Egbert Mijer uit Weiwerd


Een tijdsbeeld over de voorstelling “Olwiefkenijs” en de rare ideeën van een gepensioneerde dorpsdirigent.

Deze week was het rustig op hoeve Hoekman, behalve dat mijn verstandskies vanmorgen is getrokken. k Ben me aan het voorbereiden voor het optreden ‘Olwiefkenijs’ in Delfzijl en Ten Boer. De voorstelling heeft namelijk weer een kleine verandering ondergaan zo laat ik naast de gebruikelijke Reiderlander hoofdstukken nu ook  beelden zien over gehuchten en dorpen waar ik op dat moment optreed, natuurlijk met een leuk achtergrond muziekje op de klarinet. Er gaan weer nieuwe deuren open…Je kunt spreken van een ontdekkingsreis door je eigen regio die ook buiten de regio kan gaan. De rode draad blijft dat ik over mijn familie roddel (òlwiefkenijs) en dat de oorsprong ligt in Saxumerwolde een verdronken dorp in de Dollard.


Dekkershuizen?


Ik had nog nooit gehoord van Dekkershuizen, Arwerd, Tweehuizen, Vierhuizen of Polen in de  gemeente Delfzijl. We leerden vroeger op school tot in den treure Hoogezand, Sappemeer maar wisten niet dat naast de deur Krewerd lag en dat in Krewerd een hele goede schoenmaker woonde die fantastische paardentuigen maakte. Rijke boeren huurden deze tuigen voor hun parades of concoursen. Naar mijn weten zijn deze tuigen na zijn dood terecht gekomen bij de koninklijke stallen…wie weet is er iemand die dit leest en mij een foto kan bezorgen van deze schoenmaker Brongers. (de naam kan iets afwijken)

Èbert en Jan

Ik stuitte deze week op twee foto’s van de markante figuren Egbert en Jan Mijer uit Weiwerd. Het valt op dat mensen die vroeger iets anders leefden als huisje boompje beestje de computergeschiedenis ingaan neem maar bijvoorbeeld Jan de Roos onze straatzanger uit de Stad. Ik heb er in de voorstelling een hoofdstukje aan besteed en gegarandeerd altijd succes. Ik zing zelfs een lied van hem. Het lied bestaat uit twee keer… mmmm….gelijktijdig achterover buigend met kwijlende mond. De hele zaal in beweging.

De klarinetten

De klarinetten liggen rustig in mijn werkplaatsje en de verkoop van leuke opgeknapte exemplaren zijn nul komma nul. Ik denk dat de handel helemaal plat ligt…of het nu auto’s, paarden of iets anders is, ik zie er geen heil meer in. Het leuke van deze rare bokkesprong is dat ik wel verzamelaar ben geworden want er zitten tussen mijn klarinetten bijzondere oude exemplaren die nog met overgave en gevoel zijn gemaakt door Duitse familie's in hun traditionele bedrijfjes. Ik blijf dus nog wel even snuisteren op marktplaats. Ik blaas momenteel graag op een Getzen-klarinet en met plezier. Het mondstuk is een eigen preparaat + een Chinees rietje…bevalt goed. Hoe je mondstukken prepareert kun je op Youtube filmpjes bekijken en is zeker de moeite waard.

Dit was het weer
Groetjes
Tammo

vrijdag 19 oktober 2012

Logboek deel 80


                                 Nw Statenzijl ...augustus 1868




Een tijdsbeeld over de voorstelling ‘olwiefkenijs’ en de rare ideeën van een gepensioneerde dorpsdirigent.

Het was me het weekje weer wel. Maandag 15-10-12 kreeg ik de belastingdienst op visite om mijn boekhouding eens grondig na te kijken. Een aardige mevrouw en we bespraken hoe ik te lijden heb van de economische toestand in Nederland. Ze zei in het bijzijn van mijn accountant dat ik een grappige man was. Ze zal het woord grappig, na 2 uur gekletst te hebben, wel verandert hebben in rare of gekke man…wie weet.
Over het optreden in Beerta 

‘Olwiefkenijs’ is weer helemaal terug. Ik had me goed voorbereid het programma weer eens behoorlijk op de schop genomen. De mensen genoten en er werd volop gelachen. Ik kan het gevoel, wat je na afloop krijgt, moeilijk beschrijven. Ik denk dat alle mensen gezonder en beter leven als ze iets doen wat ze zelf leuk vinden en daar dan, om mij part iedere dag, een gevoel van overhouden...Yes. Complimentjes vertrouw ik nooit…lichaamstaal zeg mij meer.

Het hoofdstuk over de ‘Polderjongs van t Raiderlaand’ viel bijzonder in de smaak. Het verhaal gaat over een stormvloed in de Reiderpolder anno 1877 waarbij 37 arbeiders het leven verloren. De gesproken tekst ga ik niet verklappen, maar ik kan verzekeren dat bij dit ernstig onderwerp ook nog werd gelachen.

Pude en Toaveloakster zijn de hoofdfiguren en ze waren erbij toen zich de ramp voltrok. Toaveloakster kon niet meer in het Pailhoeske (de veilige plek) omreden ze te dik was. De volgende dag lag ze ‘veur meroakel’ tussen het riet bij het grenskantoor in Nw.Schans en ‘polten vlogen heur achternoa.’  De commies lag te loeren en Toaveloakster gaf hem er flink van langs…’Ze haar de bainen weer onder t lief.’

‘Veur meroakel’ liggen betekent bewusteloos.
‘Polten vlogen heur achternoa’ betekent half naakt.
‘Bainen weer onder t lief hebben’ betekent ‘weer de oude.’




Groetjes
Tammo dan maar weer.