Froombosch
Zaterdagmiddag in het autootje naar Baggelhutten, het huidige Froombosch. De vrijwilligers stonden me al op te wachten en mijn spullen stonden dan ook snel binnen. De zaal was een gymlokaal en het was een drukte van belang. De Zonnebloem had een gezellige middag gepland…apmoal Grunnegers.
Een groot videoscherm hing al aan de wand en in ‘no time’ had ik ook mijn materiaal opgesteld. De voorzitster opende, zoals gepland, met een speech. Deze zou vijftien minuten duren maar ze had niet veel stof en was dan ook binnen vijf minuten klaar. Mijn voorstelling is verdeelt in drie keer een half uur en dat zou betekenen dat het hele gebeuren vroeger afgelopen zou zijn. Ik bedacht toen, na mijn eerste half uur, nog enkele oude Groninger uitdrukkingen de zaal in te slingeren en dat vonden de mensen prachtig…ze riepen en overlegden met elkaar over de betekenis en zie daar…de tien minuten waren snel ingehaald…en zie daar… ik hou dit gedeelte natuurlijk in mijn programma.
De pauze werd geen 15 minuten zoals gepland, maar een half uur en dat betekende dat de middag nu weer een kwartier langer zou duren en zo blijf je bezig... dus ik dacht…’laat maar gaan’…De tweede pauze werd nog langer want de verloting moest plaats vinden. Het werd een ontspannen middagje en de planning liep een beetje mis…maar het gekke was dat het programma maar vijftien minuten is uitgelopen…dus volgens mijn oma: “Top niet het loopt altijd anders” klopte dit gezegde.
Trouwens voor de vrijwilligers een groot compliment…en weer grote waardering voor het werk van de Zonnebloem.
De voorstelling ging goed…Ik voel me nu net Ivo Niehe en met een gevoel alsof je zulke dingen van jezelf niet mag zeggen, maar ik schrijf ook niet dat ik goed was…dat moeten anderen maar beoordelen. Het gaat altijd over ‘De voorstelling’ hoe het is ontstaan, wat je zoal tegenkomt en hoe het zal eindigen en natuurlijke welke veranderingen plaats vinden. Het heeft wel iets te maken met het leven…en hier geldt ook: “Top niet het loopt altijd anders…”
Mijn kritische noot over de voorstelling.
Wat mankeert er nu weer aan hoor ik de mensen van het amateurkoor zeggen en ga je weer veranderen? Nou…er zitten enkele saxofoon-trekjes in de voorstelling en mijn bedoeling was aanvankelijk dat ik op die plekken saxofoon zou spelen…maar bij nader inzien zou de aandacht verslappen voor het onderwerp en deze stukjes haal ik er nu dan ook uit. De foto over de arbeidersstaking van 1929 moet nog een plaatsje krijgen en ik heb weer een grappige zin verzonnen die ook een plaatsje moet hebben…en zo blijf ik nog wel even bezig…Éen ding gaat goed…de mensen gingen ook hier weer met een vrolijk en goed gevoel naar huis…maar in tegenstelling tot Ivo Niehe nog geen ‘belachelijk groot succes.’
Groetjes
John Hoekman
Geen opmerkingen:
Een reactie posten