Logboek deel 83

                           In de zelen om de turfboot te trekken

Een tijdsbeeld over de voorstelling ‘Òlwiefkenijs’ en de rare ideeën van een gepensioneerde dorpsdirigent.

De verjaardag

Het was me het weekje weer wel…Ik ben afgelopen maandag 67 jaar geworden en heb de buren een gebakje gebracht.
Verjaardagen en begrafenissen maakt deze ‘zunege Grunneger’ echt niet vrolijk. Ik wil het liefst ook een zunege begrafenis met een paard voor zo’n ouderwetse melkkar en niemand mag er achteraan hollen. Iemand die werkelijk om me geeft komt later zeker wel eens stilletjes bij mijn graf. Ik wil ook een ouderwets paaltje van cement met alleen mijn naam en datum en beslist geen ‘hier rust.’ Nou…dan ben je net jarig geweest en begin je al over je begrafenis…snel dan maar een ander onderwerp.

Het optreden in de ‘Inthof.’ (Delfzijl)

Het was weer leuk…leuk…leuk…Het programma zit, zoals ze dat dan zeggen. De klarinet-muziek samen met de beelden over Delfzijl en de verdwenen dorpen Weiwerd, Heveskes en Oterdum viel goed in de smaak. Het viel zo goed in de smaak dat een mevrouw na afloop bij me kwam en zei…”mooi man…ik heb nog even gehuild.” Ik heb dit programmaonderdeel in mijn bestaand verhaal gevlochten.  Het verhaal heeft dan twee verhaallijnen in één net als in een soap en dat werkt heel goed.

Het programma ‘Olwiefkenijs.’

Het nieuw hoofdstuk over… ‘wat het ‘vremd’ volk ons heeft gebracht’… viel goed in de smaak. Het gaat over het dagelijks leven en de arbeid die daar mee gemoeid ging in vergelijking met de geneugten van nu…Nu kan alles vanuit onze luie stoel…Vroeger drie keer op een avond kolen halen voor de kachel en naar de Tv lopen om een andere zender in te schakelen.
Van hogerhand, wie dat ook moge zijn, zegt nu dat we meer moeten bewegen…en vooral minder vette rommel eten…terwijl MacDonald net een aanbieding heeft. Als we niet zoveel en niet zo snel alles hadden verandert had de mens ook noodgedwongen meer werk moeten verrichtten. De kunst is natuurlijk hier ook nog grappen over te maken maar met mijn familie Pude en Toaveloakster is dat geen probleem.

De scheepjager van Hutten (Klein Ulsda) liep zo’n tachtig  jaar geleden met zijn paard in één ruk van Hutten naar Ter Apel en weer terug om een turfschip voort te trekken…Toen iemand zei “ga toch op je paard zitten” antwoordde de man “mien peerd dut meer as ik en din kin ik wel lopen.” Op de hele oude foto’s van de dorpen in het oude Reiderland zie je dan ook nooit geen dikke mensen.  

ik heb nu zoveel hoofdstukken dat ik voor ieder optreden een keuze kan maken…dus ieder optreden is anders…nooit hetzelfde en dat past wel bij mij…een tweede optreden op dezelfde locatie is dan ook geen probleem. Ik ga volgende week vrijdag met ‘Òlwiefkenijs’ naar Ten Boer en zal dan, naast mijn verhaal, beelden laten zien over Ten Boer en omliggende dorpen, over hun bijzondere mensen zoals straatventers en dorpswinkeltjes enz. De voorstelling moet nog worden ontdekt door het grote publiek…als ik niet voortijdig op die boerenwagen kom te liggen.

Facebook

Ik heb me weer aangemeld op Facebook want het is toch wel het medium om te netwerken. Ik zal het anders aanpakken en zal zeker geen tijd uittrekken om te contacten met Jan en alleman. ‘Vrienden’ heb ik genoeg gehad in mijn leven. Het moet in het belang zijn van mijn ‘olwiefkenijs’ al doet de titel iets anders vermoeden.

De klarinet

Mijn reparatie atelier loopt prima…niks te doen. Ik blaas nog steeds op een Getzen-klarinet en het bevalt prima, een pracht instrument. Deze week stond er een Selmer Centered Tone op marktplaats. Ik heb wel geboden maar denk dat het mijn neus voorbij gaat en de prijs was ook wel aan de lage kant dus…moeilijk. Eenzelfde instrument bespeelde Benny Goodman. Ik ben nog steeds bezig op marktplaats en eBay en sta verbaasd hoe goedkoop de klarinetten worden aangeboden. De duurdere exemplaren worden niet verkocht…crisis…Ja... als de Rabo bank gaat investeren in hele… hele… grote kippenfarms en slachterijen in de Oekraïne, van ons geld, dan wordt het ook moeilijk om hier de economie op gang te krijgen en nog maar niet te spreken over massa’s kant en klaar eten uit de Oekraïne.

Groetjes
John Hoekman

Logboek deel 82

                                          Ulsda en Hutten

Een tijdsbeeld over de voorstelling ‘òlwiefkenijs’ en de rare ideeën van een gepensioneerde dorpsdirigent.

Het was me het weekje weer wel.Ik kreeg ondanks de griepprik het te pakken. 'Òl kwak' zo noemde men vroeger de dorpsdokter had nog zo gezegd dat ik het niet te pakken kreeg maar nu heb ik het maar dat was deze week nog niet alles. Er slaapt al geruime tijd een poes in het hooi-hok en wat doe je dan…je geeft een beetje voer en wat krijg je dan…ja juist…je krijgt dan een poes die je na  twee dagen achterna loopt en nu op mijn computerstoel slaapt. Hopelijk krijgt ze de muis niet in de gaten. Ach ja…de hond is er niet meer zo is er dan wel ruimte voor een poesje…maar… deze poes heeft een ontzettende dikke buik en ik vrees dan ook dat ik straks meerdere poezen heb…Je vraagt je dan wel af…waarom ik.

‘Olwiefkenijs’ gaat 22 november naar de woongemeenschap ‘Inthof’ aan de kustweg in Delfzijl. Voor de mensen die het nog niet weten…’Olwiefkenijs’ is een cabaret voorstelling over de geschiedenis van Noord/Oost Groningen en hun bijzondere mensen. Het verhaal gaat over mijn fictieve familie die in den beginne lief en leed deelde in de nu verdronken dorpen in de Dollard.

Waarom over mijn familie?

(Gronings)   Normoal bring je femilie nait bie t pad, mor ik kin t nait langer opkroppen. Ze begugeln mie…Ze zèggen t verstand is wat vlak en der zitten mor twij cellen in… dij ook nog niks van mekoar waiten. t Zit in femilie. k Heb de haile stambouk oetviezeld vanoaf 1250. k Wolt waiten woar ik dat van heb.

Zoals je bent… heb je toch nooit van een vreemde en zo kwam ik erachter dat mijn ‘familie’ zo gek was als een deur. Mijn ‘ootje’(=grootmoeder) heette plezier en één van haar voorouders was hofnar aan het Franse Hof…Hij maakte Pleijzier voor Napoleon…en zo ontstond de naam Plezier. De mensen die mij kennen zullen denken…wat een fantast maar dit is werkelijk de waarheid.

Je krijgt op een heel andere manier geschiedenis in oud Groninger taal voorgeschoteld waar je nog eens stevig bij kunt lachen. Fré Schreiber onze Grunneger toal ‘specialist’ zal het Grunneger woordenboek er zeker bij nodig hebben.

De voorstelling is nu uitgebreid met videobeelden over de plaats of dorp waar ik optreed. Deze keer over Delfzijl-Farmsum-Weiwerd-Heveskes-Oterdum en hun bekende personages. Ik ga de volgende week naar Ten Boer en die kunnen dan genieten van oude beelden over alle omliggende dorpen en personages van Ten Boer. Op deze manier zijn er nu eigenlijk meerdere soorten voorstellingen van één voorstelling. Ik blijf nog wel even bezig en het wordt voor mij ook steeds interessanter.

Wist je dat Fanny Blankers Koen geboren is in Klein Ulsda en dat Klein Ulsda onder de vroegere bevolking helemaal geen Klein Ulsda werd genoemd? Het waren de Hutterkes het dorp van de de scheepsjagers en ze noemden hun dorp Hutten en zo werd Oude Schans… Potkaaste.
(Groot) Ulsda was een eiland en men kon het met de boot bereiken.
Hier leefden in de 16^e eeuw vijf zeerovers, die later werden onthoofd in de stad Groningen. Dit is toch prachtige stof over een minder prachtig onderwerp om een verhaaltje over te schrijven.

Groetjes
John Hoekman