vrijdag 12 juli 2013

Logboek deel 110


                                                     Jan de Roos

Een tijdsbeeld van de voorstelling 'olwiefkenijs' en de rare ideeën van een gepensioneerde dorpsdirigent in een drieluik-blog.

Een algemene beschouwing van de afgelopen week.

De voorstelling 'ólwiefkenijs' slaapt en de handel is niks. Klagen doe ik niet want ik ben gezond en het weer is goed. Het is natuurlijk niet zo dat ik niets doe integendeel. Ik zal iets vertellen over mijn werk en hoe ik bepaalde zaken combineer.

De eerste arbeid begint in mijn hok, deftig gezegd mijn klarinetten atelier en ik maak hier van een oude klarinet weer een nieuw super instrument. Dit werk geeft voldoening, vooral de eerste keer blazen en uitproberen is een lust. Deze week heb ik uit Amerika een oude Pruefer klarinet binnen gekregen en kan niet wachten.
Het tweede werkje is een nieuw lied speciaal voor deze klarinet componeren. Dit neemt een paar dagen in beslag en daarna ga ik de studio in (mijn slaapkamer) om de boel live op te nemen, dit neemt wederom een dag in beslag.
Deze week is een mijlpaal in mijn leven want ik krijg morgen mijn nieuwe Nordelectron keyboard in huis en kan dan weer met meer inspiratie betere geluiden opnemen.
Het derde werkje...Een video opnemen met een eenvoudig cameraatje. Knippen, plakken, geluid erbij en uploaden naar Youtube en als er dan ook nog iemand de video aanklikt is de cirkel rond.
Dan komt de 4e fase...een mini reclame campagne en dat is het bekent maken. Met pijn in het hart moet ik dan de klarinet verkopen via marktplaats. Het is echt waar...als ik de klarinet inpak voor verzending ben ik altijd even van slag, want ik was toch met deze klarinet even getrouwd.

Ik ben de volgende maand precies één jaar bezig in mijn klarinetten atelier en heb in dit jaar veel geleerd, veel gelezen en veel leergeld gegeven. De mensen die een klarinet van me hebben gekocht kunnen de bladmuziek van mijn Youtube composities gratis aanvragen en ook in de toekomst is dit mogelijk.

Het wekelijks verhaaltje in het Grunnegs uit de voorstelling 'olwiefkenijs.'

Het gaat over mijn stamboom vanaf 1250. Mijn familie leefde in meerdere dorpen in het oude Reiderland. Het zijn nu de verdronken dorpen in de Dollard. Olwiefkenijs betekent familie-berichten. Mijn stamvader nuimden ze Pude t was n oetraagen en moeder was Toaveloakster. Deze naam is generatie op generatie zo gebleven. Kinderen heetten dan weer Pude van Pude en als ze een vrouw kregen werd deze weer Toaveloakster.

Jan de Roos

Jan brocht licht in de duusternis. Jan reerde altied n ìnde weg van TerOapel tot aan t Wad. Jan zee 'Grappenmoakers binnen t beste oet in dizze wereld. Je zain ze tegenswoordeg nait meer...noar dat ik heurd heb zitten der nog n poar in Den Hoag.
Jan was de eerste dij de Grunneger meziek hèt ontwikkeld. Koren lallen de klok van Arnemuiden en ze kommen nait ains oet Arnemuiden. Bloaskapellen bloazen Tiroler meziek en ze kommen nait ains oet Tirool..mor Jan lalt Grunnegs...Jan de grondlegger van de Grunneger meziek allint het kwam ze roar oet zien ströt.

Toaveloakster haar Jan n keer wasknieper opspèld en toun wol hai heur tamtaaiern mit zien stok. Zai de bainen onder aarms en op hoes oaf. Overstuur kwam ze thoes. Wat hèst doe vruig Pude...Jan... Jan Roos zit mie achternoa. Hou dat zo...k heb om n wasknieper opspeld...Toch gain nije...

Groetjes
John Hoekman

Geen opmerkingen:

Een reactie posten