Logboek deel 22

Hoi apmoal,

Ik ben druk druk ...om een repertoire in elkaar te flanzen voor mijn nieuwe koor. Ik heb eerst maar eens even de buurman gevraagd voor wat gratis mappen voor de leden. Deze mappen moesten even gevuld worden met 15 nummers in iedere map dat betekent 25 mappen vullen en 25 x 15 nummers uitprinten en dat alleen al was een hele klus. Mijn keuze was dan ook gevallen 'voor het vaderland weg' zingen en dan later de correcties aan te brengen. Men zal dan wel mopperen dat ik de boel weer aan het veranderen ben maar dat neem ik maar op de koop toe. Eerst maar een repertoire en dan zien we wel verder.

De uitgever, een oude bekende, stuurde mij een lijst van arrangementen en het koor kan dan bij hem voor een prikje kant en klare arrangementen aanschaffen, want het zelf arrangeren kost zo ontzettend veel tijd en ook nog zonder vergoeding is dat niet te doen, vooral niet als je getrouwd bent. Ik had 9 uur geklokt voor één nummer, maar kon het deze week weer niet laten om er een nummer bij te schrijven en ook even een CD ervan te branden. Ik moet ook vermelden dat het schrijven van muziek een verslaving is geworden.

Vanavond is de repetitie en ik ben heel wat van plan. De zanginstallatie gaat mee zo ook de microfoons en ik wil het hele repertoire, nu dan 15 nummers, achter elkaar laten zingen om de nummers eerst maar even te leren kennen. t'Is de derde repetitie en ik weet nu al een beetje waar de sterke stemmen zitten en wil de leden laten voelen hoe het gaat worden in de toekomst.

Oh...de telefoon gaat...Mevrouw nummer 1 van het koor met de mededeling dat ik ontslagen ben per direct. Oh... ... ... ... ...stil... stil... ...
Ze zaten in de vergadering en kwamen tot de conclusie dat we niet op één lijn zaten. Vanavond gaat dus niet door...het is over...ik stond paf en dat te bedenken dat ik net 5 micr. kabels heb aangeschaft voor 90 euro. De vraag is nu voor mij...wie is die vrouw...en daar schrijf ik volgende keer meer over, want dit staat niet op zichzelf. De koren vermenigvuldigen zich en splitsen zich in de regio en niemand weet hoe dat komt. De dirigenten blijven ook nooit lang en niemand weet hoe dit komt...Oh ja nog één ding...Artikeltjes schrijven over het koor mag vanaf nu...niet meer. In mijn vorig artikel schreef ik dat de de gemiddelde leeftijd in dit soort koren boven de zestig ligt en met 5 jaar is de zanglol wel over...waar praten we over?


Tot de volgende keer
John Hoekman