donderdag 11 februari 2010

Logboek deel 28

Moi apmoal,

Ik krijg toch weer de kriebels om een stukje te schrijven als er weer wat cultureel nieuws is uit Oost Groningen. Misschien dat het later een mooi boekje oplevert.

Een bestuurslid van de "Esborgzangers" uit Scheemda belde me met de vraag of ik dirigent wilde worden van hun koor. Ik vroeg nog of hij ook goed geïnformeerd was over mijn persoon.
Ja...ja...goede muzikant...zei hij en ik vroeg ja...ja..bedankt, maar de persoon Hoekman? Nou dat wist hij niet en ik dacht das maar goed ook want ik sta toch langzamerhand bij de koren bekent als 'moeilijk' en dat is nog zacht uitgedrukt ook.

Dit koor is eigenlijk het moederkoor van vele koren uit die omtrek, want ik was anderhalve dag dirigent van een afscheiding van dit koor ...die ook weer verdween. Later werd ik dirigent van weer een nieuwe afscheiding van dit koor. Dus echt wel een moederkoor die baart en baart. Ik heb eens een koor uit deze regio het meerstemmig zingen bijgebracht en dat was een hele klus. Ik voelde mij soms net Bonefatius...je weet wel die ze vermoord hebben in Dokkum en ik weet ook wanneer....750 n Chr. Ja...had je niet gedacht hè..en bijna was ik ook vermoord door het dameskoor...John Hoekman vermoord door de lady's in Winschoten 2007 en misschien dan in 2050 een standbeeld...zie je het al voor je...ik wel.

Ik dacht dit moederkoor moet ik horen, want "De Esborgzangers" dat stelt echt iets voor.
Gisteren ging ik op pad en wat dacht je...een sneeuwstorm...er naar toe met 30 km gang en je zit meer in een boot als in een auto...3 jaar ouder geworden.
De mensen wachtten mij al op en het gesprek kon beginnen...eerst maar een korte CV...waar ik ook al flauw van ben om je eigen geschiedenis altijd te vertellen en je vertelt het ook altijd mooier als dat het in werkelijkheid was.

Na de kennismaking even de repetitie bijwonen. Het koor was niet volledig vanwege de sneeuw maar er waren toch zo'n slordige 20 personen. Het inzingen ging goed en ik dacht weer een kwartier naar de kloten. Het eerste nummer ging van start...en ik dacht...Oh nee toch..."De verzonken stad" Oh nee toch...en ook nog extra langzaam...verder kan ik niets over het koor vertellen want ik ben in slaap gevallen...dat wel.

In de pauze nog even praten en het bestuur vroeg enthousiast "Hoe vond u het..." Ik kan een ieder aanraden ...vraag nooit hoe het was....Ik antwoordde pardoes, zonder na te denken..."kloten mevrouw."

Ook bij dit koor dezelfde methode als bij vele koren in de regio...Ik vroeg naar het liedboek van de dirigent om de partituren in te kijken. De plaatsvervangende dirigent overhandigde het en ik...had het tijdens de repetitie al gezien en gehoord...(dus de slaap was niet zo diep) het waren voor het merendeel simpele accordeon partijen met akkoordsymbolen. Het meerstemmig zingen had ik ook al gehoord en ik vroeg hem hoe hij dat deed vanuit zo'n melodie partij. "Nou" ...zei hij..."de melodie wordt gezongen en dan hoor ik vanzelf wel de tweede stem die vanzelf vanuit het koor tevoorschijn komt en als ik denk dat zit wel goed...dan is het goed. Ik vroeg: "en hoe doe je dan de 3e stem," die ik ook niet gehoord had..."Nou"...zei hij..."das moeilijk." Toch leek me deze dirigent precies geschikt voor dit koor...dat wel.

Ik vroeg vervolgens aan het bestuur hoe ze dachten hoe het koor er over 5 jaar uit zal zien. De voorzitster antwoordde "We hopen dat er 12 leden bij komen." Ik dacht ja...het merendeel van de leden zijn in de 60 of er tegen aan en tel er maar vijf jaar bij op dan zijn ze dicht bij de zeventig.
Ik zei: "Ooit gedacht over een popkoor." en de vlam sloug heur tot buutsgat oet.
"Nee"...schreeuwde een bestuurslid " we zijn geen popkoor...dat nooit" maar als je nu wat jongere muziekstukjes neemt op het repertoire en een beetje vlottere nummers...nummers wat de jeugd een beetje aanspreekt...ooit over nagdacht? Of misschien... wel eens over nagdacht om een jeugdkoor op te richten zodat je net als in de voetballerij ...opvolgers krijgt...Nee...hadden ze nog nooit over nagedacht. Ik dacht dan maar zo doorgaan...

Ik heb vanmorgen een mailtje gestuurd...en je raad het al...Ik wil niet vermoord worden...dan maar geen standbeeld...

Moi è
John Hoekman

Geen opmerkingen:

Een reactie posten