Logboek deel 50

De kerk van Bierum (Gr.)

Relax en gemak,

Het optreden in Bierum 7 sept. 2011 na de zomerstop. De zaal was goed gevuld en ik kon precies om half acht beginnen. Ik moest vanavond mijn nieuw concept ‘relax en gemak’ uitproberen en dat maakte het wel weer spannend. Ik had binnen een kwartier het hele spul opgebouwd… Ja…Ja…alles in de vakantie uitgedokterd en heb mezelf dan ook op een gebakje getrakteerd.

Het was de eerste keer dat ik geen keyboard bij me had en dat voelt alsof je naakt op het toneel staat. Als klap op de vuurpijl had ik mijn draaiboek/geheugensteun vergeten…maar ik deed het anders ook uit mijn hoofd en maakte me daarover geen zorgen.

Alles staat nu op een USB stick en dat heeft zo zijn voordelen. De begeleiding voor de zang kan ik nu met één knop op de mixer haarfijn regelen en je hebt geen omkijken meer naar allerlei keyboard-knoppen. Het gesproken deel gaat natuurlijk puur live en is ook met één knop te regelen. Ik heb nog nooit zo ‘relax en gemak’ gewerkt.

Het publiek had ik op mijn hand en zowaar zaten er ook nog oude bekenden. Na drie video’s inclusief conference was het eerste half uur om. Het tweede gedeelte was ook binnen de tijd en na de tweede pauze begon ik met het laatste gedeelte en die eindigde ook weer precies binnen de gestelde tijd. De show duurt dus totaal twee uur en met het Gronings volkslied werd de avond besloten. Het liep als een trein maar ik had zelf nog wat puntjes ontdekt waar ik nog aan ga werken.

Tussendoor had ik een ‘foefeltje’ met een oudere heer. Iedere keer leer je wel weer wat…Ik had een stokje gekocht om sommige zaken aan te wijzen op het scherm. Je kunt natuurlijk de stok voor allerlei doeleinden gebruiken en als je grappig bezig bent ben je af en toe wel eens te grappig.
Deze oudere man viel tegen een uur of negen in slaap, geen reclame voor mij, …en tijdens een grap…tikte ik hem met de stok aan een schoen en riep...”nait in sloap vaalen è”…De man sprong op…keek me met een blik aan alsof hij me wou opvreten en zei bot: “En nou gon ik weg.” Ja een echte Groninger moet je niet op de tenen gaan staan…slaan. De zaal begon te lachen…’mor mien mond viel “relax en gemak” oet hoaken.

Groetjes
John Hoekman
P.S.
Mien mond viel oet hoaken = Mijn mond viel open van verbazing.