Logboek deel 79

Een tijdsbeeld over de voorstelling ‘olwiefkenijs’ en de rare belevenissen van een narcistische gepensioneerde dorpsdirigent.

Het was me het weekje weer wel. Ik zag op marktplaats een klarinet te koop van het merk ‘Buescher’ en die had ik nog niet…maar bij het openen van de verpakking zag ik een halve Buescher want het onderste deel (in vakjargon ‘gewricht’) was niet origineel en dus weer eens pech. Ik krijg vanmiddag een oude ‘Strasser’ en k ’ben razend benieuwd naar dit hebbedingetje. Zo raak je zonder er erg in te hebben aan het klarinetten verzamelen.

Strasser stichtte In 1934 een klarinetten-werkplaats in Frankrijk samen met de heren Maringaux en Lemaire en ze kregen via overnames later te maken met de bekende merken Selmer en SML. 

  

De commercial

Ik werd gevraagd om een muziekje te componeren voor een ‘commercial.’ Ik had vroeger als kid überhaupt nog nooit gehoord van een commercial en…daar gaat onze taal weer eens naar de knoppen.
Een muziekstukje maken valt nog wel mee maar dan komt de rest. Je moet het, als lid, aanmelden bij Buma/Stemra. De klant die het wil gebruiken voor zijn clip moet een exploitatie-contract afsluiten bij Stemra, kosten per jaar €330,- euro. Ja…bij Buma/Stemra zijn ze niet op hun achterhoofd gevallen… of toch?
Ik belde voor informatie en kreeg via ‘ ik verbind u door’ vijf verschillende mensen aan de telefoon die het niet zo precies wisten tot de laatste. Ik begrijp dat wel…kijk…wat ik uit traditie zondagsmorgens doe in één minuut doen zij dagelijks, namelijk buiten de pauzes om, geld tellen.

De voorstelling

Ik ga  18 oktober a.s. (2012) met de voorstelling naar Beerta en moet me zo langzamerhand weer eens goed voorbereiden…Tammo komt dus weer uit de kast. Na een poosje rust ga ik het programma maar eens een opknapbeurt geven. De voorstelling zal een klarinet rijker worden en dat is dan maar afwachten of het publiek het net zo leuk vindt als ondergetekende zelf.

De klarinet

Voor de klarinet-liefhebbers: Ik blaas momenteel op een ‘Getzen’ en dat is me toch een apart toetertje.

Getzen werkte bij de Holton (klarinet) fabriek en begon zijn eigen bedrijf in 1939. Het heeft ook te maken met de merken Selmer en Buescher.

Ik blaas er graag op…het heeft ruimte, spreekt goed aan en is zuiver. De bediening is een beetje grof en groot en dat is even wennen. Ik bedoel apart in de zin van… anders. Als ik de opnamen beluister heeft het veel boventonen, maar door anders te intoneren kun je hier goed mee omgaan en daardoor klinkt het weer apart. Voor de klassieke muziek zou ik het persoonlijk niet gebruiken. Het is ook niet te vergelijken met een Duits instrument zoals Uebel of een Würlitzer, maar appels en peren ga je ook niet vergelijken. Het mist de warmte en romantiek zoals bij iedere Böhm klarinet, maar ook hier kun je zelf veel aan veranderen. Ik blaas altijd op een eigen geprepareerd mondstuk (met trots een eigen merk) maar zonder dat ik het door had blies ik de Getzen met een mondstuk van Buffet Crampon type F3A en conclusie…een goed mondstuk. De rieten maak ik zelf en dat bevalt me goed en er rest me nog te vertellen dat ik als ‘verzamelaar’ moeilijk mijn kindertjes kan verkopen zo ook deze Getzen... Ja… zo kun je er voor de 200% in opgaan.

De groet’n oet Grunn
John Hoekman

Logboek deel 78

Een tijdsbeeld over de voorstelling ‘olwiefkenijs’ en de rare ideeën van een gepensioneerde dorpsdirigent.

Het was me het weekje weer wel. Langzamerhand doet de herfst zijn intrede en mensen kruipen weer in de huizen net als de muizen. Het rijmt ook nog…Ieder jaar als het koren bij ons voor de deur er af is dan komen de muizen op visite en wat zijn ze lief. In mijn klarinetten reparatie-hok wordt het nu ook kouder en de lange onderbroek moet zich weer bewijzen.

De klarinet

Ik blaas momenteel op een Wurlitzer klarinet en heb het ding al tig keren op de werkbank gehad. Mooi geluid maar als ik bij het aanblazen tegendruk ervaar dan is er gegarandeerd ook iets aan de hand. t’Is een gevoelig juffertje, je kunt wat dat betreft beter een goedkoop instrument aanschaffen. Het is een haat liefde verhouding met dit toetertje. Maar ik heb het nodig want momenteel ben ik met Mozart bezig en dat valt op mijn oude dag niet mee.

Mozart en de computer

De computer is toch een fantastisch ding…één voor één de noten intoetsen met een notenschrift programma en dan via midi naar de virtuele studio. Via midi kan ik ook de aanslag en volume per instrument regelen dus piano en forte kun je allemaal verwezenlijken. Na dagen werk staat dan de hele piano/orkest begeleiding op Cd. Ik blaas het dan op een goedkoop Boss recordertje een aantal keertjes in want het moet in één keer goed en niet met trucjes, dat kun je met Mozart niet maken. Een nadeel is dat je er geen cent mee verdient en dat stoort mijn Grunneger omgeving nog al eens. Vroeger… dat is nog niet zo lang geleden noteerde ik met de pen noot voor noot op papier en kreeg het pas te horen op de repetitie van de blaaskapel. Dat was dan de geboorte. Een voordeel is dat je nu geen orkest meer nodig hebt maar een nadeel is dat je de menselijke contacten mist. Nu denk je wel eens…Wat was het toch een fijne tijd als er weer wat aan de knikker was binnen de vereniging.

De advertentie

De advertentie in de plaatselijk krant over klarinet-les met gratis klarinet heeft zijn vruchten afgeworpen er melde zich één persoon die na een week de boel weer inleverde. t’Ja… en dan ben je negentig euro lichter aan advertentiekosten. Ik heb het mijn omgeving niet verteld…Een Grunneger weet dán wel zijn mondje te roeren. k’Haar die t’al zègt ja…dat stront wil nait,  goan mor aan t waark. Met stront wordt dan mijn hele ondernemingsplan bedoeld maar Ik geef de moed niet op en zal nog een advertentie plaatsen in het oostelijk deel van de provincie. ‘Audaces fortuna iuvat’ is geen Grunnegs maar betekent…het geluk is met de dapperen… en dat houd me op de been.

Een lichtpunt

De telefoon ging deze week een paar keer…en dat geeft hoop. Je springt dan als een sprinkhaan van de stoel en zie daar…muziek componeren voor een commercial…nou dat is toch wat. Volgende maand gaat ook de voorstelling ólwiefkenijs’ weer van start en na zo’n lange vakantie zal ik me weer goed moeten voorbereiden. Het liedje Piepplain,uit de voorstelling, is nu bijna 1000 keer bekeken op Joe-tjoep en dat is gemiddeld 100 keer per maand…voor een amateur toch niet slecht. Het liedje Waiwerd doet het ook goed met 700 keer. Ik kreeg nog een aanbieding voor een benefietvoorstelling maar als de lokaliteit niet geschikt is voor een normale voorstelling waarom dan wel voor een benefiet optreden…dus dat was een slechte beurt van de organisatie.

‘Audacus Fortuna Iuvat.’
en de groetjes van
John Hoekman

Logboek deel 77

Een tijdsbeeld over de voorstelling “olwiefkenijs.” En …de rare ideeën van een gepensioneerde dorpsdirigent

De verkiezing

Het was me het weekje weer wel. Even ontspannen voor de tévé is er ook niet meer bij…t ’Is politiek en nog eens politiek. Niet erg, maar zo vaak en steeds dezelfde personen met hun rare trekjes. De één slikt zich steeds om de mond, de ander knippert met de ogen en weer een ander heeft twee scheve ondertanden. t’Ja…en dan ben je afgeleid en mis je de inhoud.
Opoe zee altijd waar… tè… voorkomt is nooit goed en dan zei ze er direct achteraan: “Komt mainstied n ‘stoeperd’ op.” (Gronings) We gaan a.s. woensdag naar het stembureau en daarna nemen we een glas, doen een plas en gaan we verder zoals het altijd was. Op één uitzondering na zeiden ze voor de tévé…We sturen deze keer witte rozen naar Athene. Ik wist vroeger niet eens waar Griekenland lag en dat weet ik dank zij deze campagne nu wel.

Mijn wereld bestaat niet uit politiek…nee… mijn wereld bestaat ‘momenteel’ uit klarinetten en nog eens klarinetten… as dáár maar geen ‘stoeperd’ op komt. De hele week aan het blazen want ik wil de Czardas van Monti opnemen. Nou blazen…Ik moest wel eerst even de pianopartij noot voor noot in de computer zetten en kon het niet laten er toch een eigen tintje aan te geven. Voor de geïnteresseerden: Ik speel momenteel op een goedkope houten Noblet Normandy klarinet. t’Is een Böhm systeem en dat is voor mij even wennen als Oehler systeem-blazer, vooral als je de czardas van Monti wilt spelen. De begeleiding CD wil ik aanbieden op marktplaats want er zullen meer mensen zijn die deze Czardas willen spelen met begeleiding. Deze week komt mijn advertentie in de Eemsbode (Noord Nederland) over klarinet-les plus gratis klarinet. Ik wil iedereen bewegen om een blaasinstrument te leren bespelen want samen muziek maken is toch leuker dan alleen achter een keyboard zitten te dromen.

De kunstenaar

Er bestaan gelukkig personen die niet zoals ik steeds de publiciteit zoeken. Het zijn personen waarvan je denkt, als je ze tegenkomt op de fiets, wat een lulletje rozenwater. Nou zo’n persoon kwam ik mee in contact…een kunstenaar zonder paardenstaart en zonder enige trekjes van een kunstenaar…
Ik moest een paar dingetjes weten over materialen en houtsoorten en dacht maar eens met de man te gaan praten. Man man…wat een werkplaats afgezien van de rommel wist hij precies waar alles lag. Wat een groot kunstenaar…Hij was de vriendelijkheid zelf en vertelde enthousiast over zijn werk…Platina bedrading voor een pick-up-arm voor Japan en een moderne design ring voor Italië en mooi…mooi…Er wordt zelfs een stuk momenteel tentoongesteld in New York. Hij vertelde over zijn vriend in Duitsland die saxofoon nekken bouwt…ja die ken ik ook maar dan alleen van naam…deze sax-nekken gaan over de hele wereld. Ik vroeg terloops tussen neus en lippen wat er nou zo bijzonder aan was…maar toen kwam er een glimlachje op zijn gezicht…hij zei: “dat weet ik wel, maar ik zeg het niet.” Het zijn naast de ringen en andere kunststukken ook geluidskunstenaars. Hij liet me houtsoorten zien en wist ook precies hoe de boringen zijn van een klarinet…We waren het er wel over eens dat ebbenhout toch wel uniek was…nou dan breekt je toch de klomp…en dat allemaal bij mij in de buurt…Oh ja…Hij krijgt geen subsidie en heeft het ook niet nodig…zijn producten gaan over de hele wereld dat in tegenstelling tot de subsidiejagers en nietsnutkunstenaars van deze tijd. Kunst waarvan je eerst moet vragen wat het voorstelt.

De groetjes
John Hoekman