Logboek deel 78

Een tijdsbeeld over de voorstelling ‘olwiefkenijs’ en de rare ideeën van een gepensioneerde dorpsdirigent.

Het was me het weekje weer wel. Langzamerhand doet de herfst zijn intrede en mensen kruipen weer in de huizen net als de muizen. Het rijmt ook nog…Ieder jaar als het koren bij ons voor de deur er af is dan komen de muizen op visite en wat zijn ze lief. In mijn klarinetten reparatie-hok wordt het nu ook kouder en de lange onderbroek moet zich weer bewijzen.

De klarinet

Ik blaas momenteel op een Wurlitzer klarinet en heb het ding al tig keren op de werkbank gehad. Mooi geluid maar als ik bij het aanblazen tegendruk ervaar dan is er gegarandeerd ook iets aan de hand. t’Is een gevoelig juffertje, je kunt wat dat betreft beter een goedkoop instrument aanschaffen. Het is een haat liefde verhouding met dit toetertje. Maar ik heb het nodig want momenteel ben ik met Mozart bezig en dat valt op mijn oude dag niet mee.

Mozart en de computer

De computer is toch een fantastisch ding…één voor één de noten intoetsen met een notenschrift programma en dan via midi naar de virtuele studio. Via midi kan ik ook de aanslag en volume per instrument regelen dus piano en forte kun je allemaal verwezenlijken. Na dagen werk staat dan de hele piano/orkest begeleiding op Cd. Ik blaas het dan op een goedkoop Boss recordertje een aantal keertjes in want het moet in één keer goed en niet met trucjes, dat kun je met Mozart niet maken. Een nadeel is dat je er geen cent mee verdient en dat stoort mijn Grunneger omgeving nog al eens. Vroeger… dat is nog niet zo lang geleden noteerde ik met de pen noot voor noot op papier en kreeg het pas te horen op de repetitie van de blaaskapel. Dat was dan de geboorte. Een voordeel is dat je nu geen orkest meer nodig hebt maar een nadeel is dat je de menselijke contacten mist. Nu denk je wel eens…Wat was het toch een fijne tijd als er weer wat aan de knikker was binnen de vereniging.

De advertentie

De advertentie in de plaatselijk krant over klarinet-les met gratis klarinet heeft zijn vruchten afgeworpen er melde zich één persoon die na een week de boel weer inleverde. t’Ja… en dan ben je negentig euro lichter aan advertentiekosten. Ik heb het mijn omgeving niet verteld…Een Grunneger weet dán wel zijn mondje te roeren. k’Haar die t’al zègt ja…dat stront wil nait,  goan mor aan t waark. Met stront wordt dan mijn hele ondernemingsplan bedoeld maar Ik geef de moed niet op en zal nog een advertentie plaatsen in het oostelijk deel van de provincie. ‘Audaces fortuna iuvat’ is geen Grunnegs maar betekent…het geluk is met de dapperen… en dat houd me op de been.

Een lichtpunt

De telefoon ging deze week een paar keer…en dat geeft hoop. Je springt dan als een sprinkhaan van de stoel en zie daar…muziek componeren voor een commercial…nou dat is toch wat. Volgende maand gaat ook de voorstelling ólwiefkenijs’ weer van start en na zo’n lange vakantie zal ik me weer goed moeten voorbereiden. Het liedje Piepplain,uit de voorstelling, is nu bijna 1000 keer bekeken op Joe-tjoep en dat is gemiddeld 100 keer per maand…voor een amateur toch niet slecht. Het liedje Waiwerd doet het ook goed met 700 keer. Ik kreeg nog een aanbieding voor een benefietvoorstelling maar als de lokaliteit niet geschikt is voor een normale voorstelling waarom dan wel voor een benefiet optreden…dus dat was een slechte beurt van de organisatie.

‘Audacus Fortuna Iuvat.’
en de groetjes van
John Hoekman