Logboek 132

Buescher klarinet

Een tijdsbeeld van de voorstelling ‚olwiefkenijs’ en de rare ideeën van een gepensioneerde dorpsdirigent.

Het is vrijdagmorgen 21-2-14 het weerhuis-mannetje is buiten, 

'n flotske regen, n graauwe dag’ 6C.

Olwiefkenijs.

Afgelopen week twee optredens genoteerd alsook volgend jaar de Groninger grens over naar Nunspeet. Ik moet hierbij nog eens denken aan de woorden van een PvdA mannetje uit Winschoten, die eens opperde dat de voorstelling, zonder gezien te hebben, niet bovengemeentelijk was...dacht hij zo maar even uit de losse pols...Ik vraag me af of dat met de andere zaken ook zo gaat. Als je het mij vraagt, ik denk het wel.

Een werkende Groninger zegt dan over de politiek...

’Ze binnen mie te smui in de bek.’

Maart, Gruneger toalmoand (ook weer een bedenksel) wordt een drukke ‚olwiefkenijs’ maand. k Heb zelfs op één dag twee optredens. Jammer dat ze mij nog niet ontdekt hebben in de stad of moet ik meer mijn gezicht laten zien, meer netwerken. Ik vind het allemaal best, voor mij is belangrijk lekker te blijven sleutelen aan mijn voorstelling. Het kost me teveel energie en vooral ergenis. Je mout mor zo reken, scheurege aaier bin nooit zoveul as hailen...

Ik was de vorige week met olwiefkenijs in Appingedam voor de Zonnebloem. Het ging weer lekker, publiek super, de zaal goed bezet, wat wil een mens nog meer. Er was één mevrouw die vond mijn video-scherm maar niks, schonk me een hele mooie video-scherm. Zo zie je maar weer zei de narcist die goed doet die goed ontmoet. Ik krijg ook steeds meer film materiaal, dat is toch wel een aanwinst.
Volgende week een thuiswedstrijd in Woldendorp 'olwiefkenijs’ voor de voetbalvereniging.

Nieuws heet van de pers...

Tammo, de hoofdfiguur in de voorstelling, heeft een nieuwe achternaam, de oude beviel hem niet langer. Tammo gaat nu door het leven als Tammo Pottekieker.

Afdeling Klarinetten

De verkoop is niet zo onstuimig als verleden jaar, maar toch gaat er af en toe een juweeltje de deur uit. Ik ben nu bezig met een Buescher Aristocraat...een super instrumentje. Het doet erg veel denken aan een Selmer.

Ferdinand August ‚Gus’ Buescher 1861-1937...
De naam gaat terug naar 1876 toen Gus Buescher werkte bij Conn. In 1890 begon hij voor zichzelf instrumenten te bouwen. 1894 de oprichting Buescher compagnie in 1904 na de banken-crisis werd het de Buescher Band Instruments Compagnie.
In 1916 verkocht Buescher een groot deel van zijn bedrijf, bleef wel als manager werken in het bedrijf en in 1926 werd het samengevoegd tot Elkhardt Band Instruments Compagnie. De Buescher saxofoons konden concurreren met Martin en Conn.
In 1963 werd Buescher verkocht aan Selmer en hier ontstond de befaamde klarinet de Buescher Aristocraat. Deze klarinet kun je wel stellen is een Selmer instrument, als je er op speelt merk je het ook. Een leuke klarinet voor mijn verzameling of toch weer verkopen...ik weet het nog niet.


Groetjes
John Hoekman