Logboek deel 73

Ponyhoefsmid zijn is leuk.

Een tijdsbeeld van de voorstelling ‘olwiefkenijs’ en de rare ideeën van een gepensioneerde dorpsdirigent.

Mijn E-mail probleem

Ik heb vorige week mijn PC opgeschoond en de poppetjes E-mail gedeactiveerd. Ik had ergens gelezen dat je overbodige programma’s en de daarbij behorende reclame er beter af kunt gooien. Dus terug naar het oude outlook systeem…maar surprise…wachtwoord vergeten. KPN gebeld en na vijf dagen, het weekend zat ertussen, kreeg ik per postduif een nieuw wachtwoord.

Direct proberen en net als de vorige week kreeg ik de mededeling dat mijn gebruikersnaam en nieuw wachtwoord niet kloppen. De telefoon… en dan moet je eerst het menu van KPN doorlopen… druk 1, druk 2, druk 3, dan je postcode intoetsen en een vriendelijke stem zegt dat er geen storingen zijn in jouw regio en dan… ongevraagd een muziekje…tot je, half in slaap, wordt opgeschrokken door een stem: “Goedemorgen waarmee kan ik u van dienst zijn.” Ik het verhaal vertellen met in mijn zunege Grunneger kop dat het 0,10 eurocent per minuut kost.

Samen gingen we aan de slag en na een tijdje kwam mevrouw erachter dat ze mij niet kon helpen. Ik moest het ‘experteam’ maar eens bellen en daar kreeg ik te horen dat ze me niet helpen als ze geen €20,- krijgen…nou wat moet je…vluchten kan niet meer. Binnen nog geen minuut zei de man dat mijn account werd geblokkeerd door KPN en ik KPN weer moest bellen en… ja hoor… druk 1, druk 2, druk 3, toets uw postcode in en weer kreeg ik te horen dat in mijn regio geen storingen waren… dan het slaapverwekkend muziekje waardoor ik altijd in een andere wereld terecht kom… een wereld van bloemen, vrouwen in doorzichtige gewaden.

Plots opgeschrokken…een mannenstem die vroeg waarmee hij mij van dienst kon zijn…Ik weer mijn verhaal. Het hele proces nog een keer doorlopen en hij kwam er ook niet uit…Oh…misschien had ik internet + bellen zakelijk en moest ik maar eens een ander nummer proberen.
Nog maar een keer druk 1, druk 2, druk 3, mijn postcode intikken met weer de mededeling dat er geen storing was in mijn regio en deze keer…geen muziekje…een stem die vroeg: “Waarmee kan ik u van dienst zijn?” Ik dacht opeens aan mijn zunege Grunneger 0,10 eurocentjes en vertelde heel… heel… kort… mijn probleem en ja hoor…deze meneer wist waar de klepel hing, binnen twee seconden was het probleem opgelost en de mailtjes rolden binnen. Ik ga nooit meer de PC opschonen.

De klarinetten

Deze week weer gebruikte klarinetten ingekocht en heb nu zo langzamerhand leuke klarinetten in huis. Klarinetten van bekende bouwers die hun diensten hebben bewezen. Ik ga nu alles lekker rustig reviseren zodat ze weer een nieuw leven krijgen en gemakkelijk aanspreken dus zonder moeite aanblazen. Ik wil vervolgens met iedere klarinet opname's maken maar de West-Europese merken zijn toch gemiddeld allemaal goed. Na de vakantie worden ze dan misschien stuk voor stuk aangeboden voor een vriendenprijsje. Ik zeg ‘misschien’ want ik krijg nu al een band met ze en er is zelfs sprake van een beginnende verliefdheid.

De voorstelling

’Òlwiefkenijs’…Het cabaret programma over de geschiedenis van N/O Groningen over mijn familie die met veertien ‘körtbainen’ (kinderen) leefden in een plaggenhut. Ik struinde deze week even op het internet en ontdekte dat op ‘Webloug’ o.a. van het Huis v Cultuur in de stad, het programma staat aangekondigd en dat vond ik wel even weer leuk. Het liedje over Piepplain uit Farmsum doet het goed en de mensen op straat spreken me er al over aan…ja... ja... het duurt altijd een tijdje.

Groetjes
John Hoekman