Logboek deel 105

Een tijdsbeeld van de voorstelling ‘olwiefkenijs’ en de rare ideeën van een gepensioneerde dorpsdirigent.

Een rustig grieperig weekje achter de rug dus even tijd voor bezinning. De voorstelling ‘olwiefkenijs’ gaat de zomerpauze in en er zal weinig olwiekenijs zijn in de komende tijd.

Feuilleton deel 5.
Olwiefkenijs in het Grunnegs...

In Finnerwol ston ombie 1250 n boerenbedrief van t klooster Palmar (nu een verdronken klooster in de Dollard) en doar waarkte maal Tais. Der was ook n kapel bie mor doar mog maal Tais nait kommen. De nonnen haren hom vertelt dat ze doar mozzen prakkezaaiern en omreden maal Tais nog al drok was mog hai doar nait kommen.
Noa wat jeuzeln mog hai din n keer mit mor toun hai doar zo ston tussen de nonnen was t wel laankwieleg en moesstil niks veur maal Tais. Hai mos wat om handen hebben en toun schoot hom in t zin dat hai nog n knikker in buutse haar, pakte t ding tou buuts oet en net of t zo wezen mos knikker vuil op grond en rolde onder dij laange klaid van zuster Jéremia, dij veur hom ston te prakkezaaiern.  Maal Tais haar toun ook wat te prakkezaaiern hou hai zien knikker weer kreeg.
Hai keek onwis om zuch tou ging gloepstreeks op knijen, tilde  t klaid n aitske omhoog...mor niks...t was doar pikkeduuster onder dij rokken. De drang om zien knikker weer te kriegen wer aal groder en der bleef niks aans over as hai mos der mit kop onder. Goud en wel zat hai mit kop onder de rokken, zee zuster Josua, dij achter hom ston te prakkezaaiern...’amen’...dee heur ogen open, knipperde nog n keer en bölkte oet alle macht...”Stront aan de knikker.” t Zol toch nait woar wezen docht maal Tais, k haar hom net nog poetst. De nonnen bölkten in koor...”Knikker hom tou t klooster oet.”  Ondertied haar Tais zien knikker weer en ruip: “niks aan de knikker wichter...hai is nog zo mooi.”

De klarinet en onze economie

Ik ben nu al weer een poosje bezig met de verkoop en reparatie van klarinetten. De reparaties van oude afgeschreven juweeltjes is toch wel het leukste werk en ze hebben ieder een eigen identiteit en klank. Ik schreef al over bezinning tijdens mijn griepweek en bezinning staat voor helder nadenken. Dat is een tijd geleden dat ik daar aan toe ben gekomen. Je hoort dagelijks niets anders als politiek, economie en de daarbij behorende fraudezaakjes. Over deze drie onderwerpen helder nadenken is voor mij onbegonnen werk en ik wil ook geen hersenbeschadiging oplopen. Ik kreeg deze week een mailtje...ja ja... je leest het goed...een mailtje...niet per postduif maar een echte mail... uit China. Reclame uit China... Ik ben lid geworden van deze site waar je alles kunt lezen over de activiteiten van Chinese firma’s. Ik heb natuurlijk direct de afdeling klarinetten opgezocht en mijn mond staat nog open. Een firma in Hebei maakt 3000 klarinetten per maand. Vroeger maakte men in Duitsland 400 klarinetten per jaar. Voor 80 dollar heb je echt een hele mooie Chinese klarinet ook te bestellen door iedere particulier. Een andere firma in Tianjin heeft 200 werknemers en ze maken daar 5000 klarinetten per jaar en zo kun je nog diverse firma’s noemen die flink gas geven. Ik ben geen econoom maar vraag me af of dit wel goed komt. Ik heb het dan alleen nog maar over een klarinet. Ik hoorde gisteravond bij Pauw en Witteman over kledingfabrieken in Azië die hele mooie broeken maken voor een paar dollar per stuk. Vroeger had je hier de confectieateliers waar diverse meisjes dagelijks zaten te naaien. Ze hadden werk en de dorpsmuzikant had de grootste lol tussen al die wichter en streek de broeken. Er werden zelfs liedjes over gemaakt. Ik vraag me dan af of onze economie wel ooit weer op gang komt. De mens wordt dank zij het internet steeds slimmer en zal rechtstreeks uit China bestellen vooral als we hier de broekriem moeten aantrekken die natuurlijk ook uit China komt.

Groetjes
John Hoekman

Logboek deel 104

                                                                     Wagenborgen

Een tijdsbeeld van de voorstelling ‘olwiefkenijs’ en de rare ideeën van een gepensioneerde dorpsdirigent.

Het was me het weekje weer wel...
Afgelopen woensdag een optreden gehad in Wagenborgen. Het gezelschap bestond uit zo’n 30 personen in de leeftijd van 70 t/m 90 jaar. Ik moet dan wel een beetje oppassen dat de grappen in een langzamer tempo de revue passeren want anders missen de meesten de clou. De mensen genoten van de oude beelden over hun dorp Wagenborgen waar in de afgelopen 100 jaar de familie Brons de scepter zwaaide. De oprichters van het ‘idiotenpark’ zoals de dorpelingen het noemden. Het verzorgingshuis bestaat niet meer en de zeer fraaie gebouwen hebben plaats moeten maken voor lelijke barakken voor buitenlandse werknemers die in de Eemshaven werken. Als je door zo’n dorp rijdt tref je niet meer de bedrijvigheid van vroeger. Het is in de meeste dorpen in Noord/Oost Groningen een stille bedoening geworden. Geen paard en wagen met de praatjes-makende venters meer bij de weg. Dorpswinkeltjes grotendeels verdwenen en de regering roept banen creëren. Mijn optreden was bij het gedempte Proostmeer waar eens Stientje van Kraaierspoul onze grote profeet uit Sibboeren voorspelde dat het Proostmeer eens land zou worden. Het meer is gedempt met grond uit het Borgshof in Farmsum en dat wist ik weer niet. 

Feuilleton nr.5 in het Grunnegs uit de voorstelling ‘olwiefkenijs.’

Verstand...
Ze haren ombie 1300 gain schoule.Körtbainen gingen vanzulm nait nor schoule. Tot zeuven joar speulden ze boeten (bleven ze thuis) en de twijde zeuven joar mozzen ze aan t waark dat femilie deur tied kwam. Pude, mien femilie, was de eerste dij mit n schoule begon...dat kwam zo...aine van jongs was van zien verstand en dat kropte Pude oareg. Jong wer ook aal begugeld in t dörp. Pude zag zuch der n gat mit in de kop en toun schoot om wat in t zin, besloot dat dörpsomrouper Berend Lèllebel (komt van lellen en bellen, praatjesmaker) mor ais mos bölken deur de dörpen.

“Veur n stuver moakt Pude joe zuver en veur twij stuver ook nuver.”

Pude dee opains in verstand. Hai pruit noar datter verstand haar mit mìnsen over t verstand...n soort òl Kwak. Hai wreef ze over de kop, zee wat vremde woorden en ze gingen lös weg mit alle soorten verstand dij hai ze onder t verstand brocht haar. As joen verstand in kloeten lopen was kon je bie Pude ook n hail nij verstand oetzuiken. Mannen of vraauwenverstand muide hom nait mor hai zee der vot bie dat n mannen verstand veul duurder was...dij waren hoast nait bruukt.

Òl kwak zeiden ze vroeger tegen de dorpsdokter...het komt van kwakzalven.
Lèllebel is voor de westerlingen een naar woord maar de Grunneger zegt het tegen iemand die veel praat vooral over anderen...praatjesmaker.

De Klarinet

Een polster van een klarinet moet niet alleen luchtdicht zijn maar de oppervlakte moet ook mee swingen. Een vlak polster op een vlak luchtgat is een vereiste daarentegen een weke kogelronde polster kan wel oneffenheden opvangen maar deze polsters zijn klank-technisch niet geschikt  voor een optimaal geluid.
In de praktijk wil dit zeggen dat de meeste klarinetten verouderde polsters hebben en bepaald niet meer vlak zijn bv in de blaaskapel zie je dit veel. Ieder jaar even laten controleren door een vakman en je hebt weer een ideaal instrument. De vakman kan de klarinet dan gelijk even oliën want de houten klarinetten die ik binnen krijg zijn altijd erg droog...te droog... Ridenour (een klarinettenbouwer) zegt dat niet alle kleppen op één klarinet dezelfde soort polster moeten hebben, daar ben ik dan ook een voorstander van.
Een polster moet mee swingen en daarom ook weer niet te hard zijn en dat zie je ook weer sterk bij verouderde polsters. Een polster moet zeker ook dempen want een vlakke harde polster zal het geluid reflecteren en dan is van swingen geen sprake meer.
Conclusie: Het maakt zeker wat uit welk soort polster je gaat gebruiken en is natuurlijk ook een persoonlijke smaak. Oude oneffen en te harde, droge polsters zijn uit den boze. (wordt vervolgd)

Groetjes
John Hoekman

Logboek deel 103

Een tijdsbeeld van de voorstelling ‘olwiefkenijs’ en de rare ideeën van een gepensioneerde dorpsdirigent.

Afgelopen woensdagavond (10/4/13) naar ‘Schans’ geweest met olwiefkenijs en het was weer lachen gieren  brullen. Geschiedenis kun je iets leuks van maken. De mensen hadden vroeger , met al hun armoede, zeker wel lol en vertier. Er lopen door alle tijden clowns rond die de boel opvrolijken en ik voel me daar één van. Onze minister president ’Mark’ begint het nu ook knarsetandend te proberen...lukt hem niet hoor, hij krijgt de vele mensen die bij de voedselbank lopen echt niet vrolijk.

De Schansker ‘Vrouwen van Nu’ waren in grote getale naar het dorpshuis gekomen, echt ouderwets zoals de dorpelingen het al jaren en jaren doen...Gaat het verdwijnen en alleen nog via Facebook?  De blaaskapel van Midwolda is ook al (april 2013) naar de Filistijnen. Finnewolmer blaaskapel hangt nog aan een zijden draadje en de kapel van Beerta is al lang verdwenen. In Schans zijn ook nog een paar bejaarden bij de kapel en zo glipt de dorpscultuur ons onder de voeten weg. Door de culturele raden en politieke cultuur-subsidie-graaiers wordt er nauwelijks notitie van genomen. Ze houden het geld liever zelf, de declaratie's vliegen je om de oren. De Grunneger taal leeft nog bij best veel ouwe doorzetters die je dood gooien met proza en poëzie terwijl het merendeel van de Grunnegers heel moeilijk Grunnegs lezen en zo gaat de identiteit van de Grunneger ‘away.’  De één zijn dood is de ander zijn brood en zo kan ik als clown de oude taal nog laten horen op het toneel. Clowns zijn het beste uit in deze wereld zei eens Jan de Roos en Bouwinne en haar broer Doppe haalden meer geld op met hun marmot langs de deuren als de gemiddelde arbeider in die tijd.

Feuilleton deel 3 uit de voorstelling ‘olwiefkenijs.’ In het Grunnegs.

De nonnen vluchten voor de stormvloed.

Pude (ons voar) waarkte in het klooster ‘Palmar.’ Door huilen zo’n 190 nonnen tou.  Noaber zee “As je
t kinnen redden is t mooi waark mit zoveul vraauwlu.”
De nonnen sjoekten ombie 1500 nog aal deur de natte klaai-barrel en toun de grode störmvloud de kop opstak mozzen ze oet nood t klooster achter zuch loaten.
De abt was tou t gat opfokseld en ruip: “Nait omkontjen wichter as de duvel der tussen oet noageln,
t woater staait mie al tot knibbels tou.
Toaveloakster (ons mouder) zee loater tegen Pude: “As ze der bleven waren, haren ze de vouten der bie kold kregen.” t Hoes, de spitkeet, van femilie is toun ook wegspould, dat was n kripsie. De körtbainen sprongen en zwommen as pòggers in t woater mor toaveloakster kon nait swemmen en huil zuch vast aan
n deur. Ze dreef op n deur in t woater. Pude ruip: “Kist volhollen”...”Joa” ruip ze: “As der mor gain t bie deure komt.” Ze zee loater tegen Pude: “k Heb de dood in ogen keken”...”Din is t mor te hopen dat hai slecht zugt” zee Pude.

Poggers = kikkers...Poggediksteerten = dikkedik-koppen.

De Klarinet

Ik heb de klarinetten opgekocht van een muziekvereniging uit Bolsward...ook een kapel die naar de Filistijnen is. Ook hier weer, de één zijn dood is de ander zijn brood...ik had het liever niet zo gezien. Leuke klarinetten en één hobo. Ik moet zo langzamerhand weer beginnen te repareren...gelukkig wordt het weer iets beter...en dan is mijn werkplaatsje, met uitzicht op de pony’s, een leuke plek om te werken.
De maand januari was een goede maand, de verkoop was prima. Ik lever goede producten af met garantie en dat zal zich zeker uitbetalen. Internet heeft ook zijn voordelen als het gaat om kennis en internationale contacten.

Op Youtube staan leuke filmpjes over het repareren van klarinetten en zeker de moeite waard te bekijken. De polsters...het zijn de kussentjes die de toongaten afdekken. Ik heb als kind altijd geblazen op een lekkend instrument, zonder dat ook maar één leraar hier iets over zei. In Zuid-Duitsland in de praktijk werd ik er direct op aangesproken en je kon daar in ieder dorp naar een reparateur gaan. Polsters zijn er in diverse soorten en maten. Door de bomen zie je het bos niet meer en het vervangen van de polsters kun je beter aan een vakman over laten. De ouderwetse dorps-vaklui moet je trouwens net als de clowns nog met een lampje zoeken, daar zou Rutten maar meer aan denken over banen creëren gesproken.
Je hebt Valentino polsters, het meest gebruikt voor de bovenste kleppen. Teflon, Gore-tex en de dubbel vishuid polsters. Straubinger polsters zijn ook zeer goed en het leuke is dat je het tijdens het blazen merkt. Ik zeg...laat je klarinet of saxofoon eens per jaar nakijken op lekkende kleppen het is zeker de moeite waard en moet niet veel kosten. Klepje losdraaien en polstertje plakken/afstellen moet toch niet duur zijn...toch?

Groetjes
John Hoekman

Logboek 102

Een tijdsbeeld over de voorstelling ‘olwiefkenijs’ en de rare ideeën van een gepensioneerde dorpsdirigent.

Ik hoef niet meer te werken want ik ben 67 jaar oud en als ik de vele rouwadvertenties lees zijn de dagen al geteld. De jonge mensen kijken je aan en je ziet ze denken wat wil die ouwe knakker nog. Ik ga dan altijd voorzichtigheidshalve een blokje om anders krijg je ook nog een pak op je sodemieter. Ouwe meisjes van 90 jaar worden in deze tijd beroofd en zelfs verkracht...ja ja ..het zijn incidenten en ‘Haren’ was ook Jolo.

De hengsten onder de paarden gaan, als ze één of twee jaar zijn, de hengsten-wei in. Ze leren hier onder elkaar normen en waarden. Mijn menig... de jongens van alle culturen in Nederland vanaf een bepaalde leeftijd verplicht het internaat in, een soort kazerne. s Morgens 6 uur op het appèl daarna sport, studie (één taal leren) en nuttige dingen doen, inzetbaar zijn bij calamiteiten. s ’Avonds om 20 uur vrij...nou dan wil je wel slapen. Meer basis hoeven ze niet te hebben, de jongens gaan daarna zichzelf wel ontwikkelen waar ze goed in zijn en zoeken echt wel een meester waar ze met respect zich verder ontwikkelen, zoals ze dat in de middeleeuwen ook deden. De eerste zeven jaar thuis lekker spelen, de tweede zeven jaar een vak leren bij een meester en de derde zeven jaar bij een andere meester het vak verder ontwikkelen.
Op de tegenwoordige school zijn de meesters blij dat ze heelhuids thuis komen of op de tablet-school van Maurice de Hond leer je ook geen omgangsnormen, van wie dan. Kinderen hebben veel energie en daarom leiding nodig om om te gaan met deze energie zoals het in de dierenwereld heel normaal is en ledigheid is des duivels oorkussen zei mijn oma altijd...had ze gelijk?

Feuilleton deel 3 in het Grunnegs uit de voorstelling ‘olwiefkenijs.’ (= familieberichten)
Deze week ga ik met olwiefkenijs naar Bad-Nieuweschans.

De Woonderij

Mien femilie haar woonderij in n spitkeet (spitkeet komt van heidespitten,dus plaggenhut)
t Òlmìns woonde der bie in...Haar oaderverkaalken. t Vuur brandde midden in de koamer zunder schösstain. Ze zaten dìn ook altied in dook...t was der altied dokeg.

Sege wer tuurt aan n toavelpoot en ston ook in dook, as sege wat rappelderij haar, din hemmelde Pude
t aan en smeet t op vuur, zo slicht ging dat. Der was gain papier in dij tied en vanzulm ook gain kraante of bouk. Der was ook gain elektries, kovvie of thee. Der was wel bier, ook veur kinder. Boerenbier was wat licht aan de alcohol. t Keerske ging s oavends aan mit de kainsprikke (spaander van kienhout) denn der waren in dij tied gain lucifèrs zo as wie dij kinnen. Lucifèr kwam pas patent op in 1850.
Mor ze haren wel diemdoatsie (dieverdoatsie) ze zaten bie tieden mit vattien man in koamer en din stuurde toaveloakster der aine oet en mozzen dij aander n roaden wel der nait was.

Bakemmer ston in houke van koamer as der s nachts ain n deurgang kreeg. Ze deden moarze nait oafvegen denn der was gain papier in dij tied. Pude haar jongs leert stief dichtkniepen...n soort knipoog mor din van achtern. Loater dee ons femilie de moarze oafvegen mit krantepapier dat was nog zo ombie 1960. Kiek...toun haar t nijsblad nog nut. Joa...as je veur n dubbeltje binnen geboren...en nou komt het laid...“veur n dubbeltje geboren.”

De klarinet

Ik had zeker twintig jaar eerder moeten beginnen met deze tak...Twintig jaar eerder met cabaret en twintig jaar eerder met de klarinetten. Er is weer een blaaskapel opgeheven en ik heb de hele boel opgekocht... tien klarinetten en een hobo. Daar gaat onze dorpscultuur. Er zitten leuke klarinetten tussen o.a. een Selmer Signet en een Buffet E11, een paar Boosey en Hawkes klarinetten van hout. De hobo is van Noblet.
Mijn favorieten zijn tot nu toe de Selmer en Getzen klarinetten...
In 1934 waren het de heren Strasser, Marigaux en Lemaire die de Selmer klarinetten maakten. De Selmer Strasser klarinetten waren student modellen en zie je  vaak aangeboden op marktplaats. De Semer Marigaux waren de prof. modellen en zie je niet zo vaak op marktplaats. De Selmer Lemaire modellen waren gemaakt voor de gevorderde leerling. In 1948 kwam de eerste gegoten klarinet op de markt de Selmer Bundy Resonite en ook deze klarinet tref je vaak aan op marktplaats. In 2003 ontstond de Conn-Selmer compagnie. Ik heb laatst nog een Conn Silver Throat binnen gekregen uit Amerika en moet het nog op de werkbank hebben. Leblanc werd overgenomen door Stainway en het staat allemaal onder de paraplu van Conn-Selmer. Over het algemeen kun je zeggen dat de oude Franse en ook Duitse firma’s op een gegeven moment naar Amerika verhuisden (grotere markt) en nu kun je spreken dat het allemaal in China wordt gemaakt. Ik weet niet of dat bij Selmer ook zo is maar zou me niet verbazen. Er wordt ook veel nagemaakt in China en je kunt het niet van echt onderscheiden. Ik snap niet dat dit zo maar kan...Ze worden aangeboden op eBay en worden vrolijk over de hele wereld verkocht. De Buffet Crampon modellen zijn hier vaak het slachtoffer van. 

Groetjes
John Hoekman     

Logboek deel 101

Een tijdsbeeld van de voorstelling ‘olwiefkenijs’ en de rare ideeën van een gepensioneerde dorpsdirigent.

Het was me het weekje weer wel...

Elke tweede Grunneger die ik spreek is depressief van het weer, Europa of de grote bonussen. Er lopen zelfs wijsgeren rond die beweren dat we verkeert bezig zijn. Vroeger sloeg men elkaar de kop in om bezit en nu vecht men omdat men zich verveeld. Aan de ene kant wordt je de grote rijkdom voorgeschoteld en aan de andere kant schrijft de regering je voor wat je moet aantrekken...de broekriem. Je moet lopen naar de bank want runnen mag niet...daar zijn ze bang voor.

Nou... met de echte Grunneger gaat het nog goed vergeleken met honderd jaar geleden toen we met veertien kinders nog in een plaggenhut huisden. Ik ben het met sommige wijsgeren eens dat we een voorbeeld moeten nemen aan de dieren. Er is nog nooit een aap geweest die op het idee kwam om in een Mercedes te gaan rijden. De apen leven al duizenden jaren in de bomen met hun mooie vrouwtjes om te eten, wat ze die dag nodig zijn en vervolgens werken aan hun...kleine aapjes...toch een wonder van de natuur. Ijsberen komen niet op het idee om naar Afrika te verhuizen laat staan bonussen uit te delen, maar als de mens zo doorgaat blijft er niks over van al dit moois...zo ver is de mens al wel. Dat is nou het leuke van geschiedenis je krijgt een overzicht van hoe zich alles ontwikkelt. Van pijl en boog tot atoombom.
De mens die leefde ombie 1250, zonder al die troep, lachte ook en de troubadour kwam langs en zorgde voor de nodige verpozing. Ik voel me ook een clown en sommigen beweren dat ik er ook op lijk en ik kan verzekeren dat clown zijn, zo sprak ook Jan de Roos, het beste is in deze depressieve periode. Clowns zijn er niet meer bijna uitgestorven...er lopen nog een paar in Den Haag zo is mij ter ore gekomen.

De feuilleton...ik vermoed dat menig mens niet meer weet wat het woord inhoud.
Hoofdstuk 2 uit de voorstelling ‘olwiefkenijs’ in het Gronings.

Mien femilie hait Pude anno 1250.

Mien femilie komt oorpsronkelek oet Saxumerwole, dat is nou n verdronken dörp in de Dollert.
Mien femilie hait Pude. Je zallen denken, wat n noam. Ik zal t oetstokken. In t kloosterjoarbouk van 1250 ston apmoal gain Pude, t was Duut. Deze Duut was trouwt mit Magie Kniepstuver aine van Kneles Kniepstuver oet Besweer. Ze haren vattien körtbainen en doarom zeden ze in t dörp “Dij Duut hèt wat in de puut.”  Zo ontston dij oetragen...PUDE...Dat is generoatie op generoatie zo bleven.
Pude was n kreude, hast hom veurbie kwamst dìn hufde hai nait omkieken...zo scheel...Magie haar ook n oetragen en ze nuimde heur...TOAVELOAKSTER...Ze sluip op knijen, zo nijsgiereg en ze was wat onneuzel. Pude luip n keer mit heur over n padje en zee opains...”Kiek n dood vogeltje” din keek Toaveoakster in de lucht en vruig...”Woar.” Joa zee Pude: ”Woar n vogel nait vlogt wor e nait schoten.”
Pastoor haar heur haileg verkloart din kon ze mit n kruustocht mit, dat deden ze wel voaker mit overbodige mìnsen, mor dat wol Pude nait...was è zien diemmdoatie (dieverdoatie) kwiet... ja.
Pude klonterde in t klooster en as de nonnen het over de Heer haren din mainde Pude dat ze hom bedoulnde. “Nuim mie mor gewoon Pude“ zee der din. Hai zee t wel twinteg keer op n dag.
(Bron: Menko de abt van Wittewierum 1213-1276, Menke was de eerste abt die alles opschreef)

Volgende keer deel 3 over de woonderij van mien femilie.

De klarinet

Deze afgelopen twee weken heb ik een klarinetten kwartet geschreven (25-3-13) waar geen mens wat aan zal vinden maar ik moest het even kwijt. Ik doe het voor mijn kinderen want zoals bij iedere kunstenaar je wordt pas beroemd 100 jaar na je dood. Ik wil nog een keer alle zelfgemaakte klassieke stukjes in een boekje verzamelen en moet daar maar eens mee beginnen.
Het vastleggen op schijf is nog niet gelukt want ik schrijf voor mezelf ietwat aan de moeilijke kant de jaren maken zich ook kenbaar in mijn klarinettenspel. Een beetje swingen of er op los fluiten wil nog wel maar in het klassieke genre komt het een beetje preciezer. Bij deze uitspattingen (je bent tenminste van de straat) is het moeilijk je kunstje aan de man te brengen. Een schilderij kun je verkopen aan Jan en alleman maar een muziekstukje kun je laten horen totdat je een ons weegt en de mensheid zegt nog niet eens dankjewel. “Joa”...zeggen ze dan..”n mooi stukje”...en vergeten dat de kunstenaar ondertussen aan het anorexianeren is. Deze week een Buffet Crampon B12 gekocht en ik moet zeggen dat de ‘Buffet’ niet mijn smaak is. De duurdere types zullen beslist goed zijn maar de goedkopere types verdienen niet mijn voorkeur. De oude klarinetten die nog met zorg en door mensenhand zijn gemaakt hebben mijn voorkeur. Ik ben op het moment bezig met een ‘Hammerschmid’ en ben benieuwd, als het klaar is, hoe het zal blazen.

Groetjes
John Hoekman