vrijdag 28 september 2012

Logboek deel 79







Een tijdsbeeld over de voorstelling ‘olwiefkenijs’ en de rare belevenissen van een narcistische gepensioneerde dorpsdirigent.

Het was me het weekje weer wel. Ik zag op marktplaats een klarinet te koop van het merk ‘Buescher’ en die had ik nog niet…maar bij het openen van de verpakking zag ik een halve Buescher want het onderste deel (in vakjargon ‘gewricht’) was niet origineel en dus weer eens pech. Ik krijg vanmiddag een oude ‘Strasser’ en k ’ben razend benieuwd naar dit hebbedingetje. Zo raak je zonder er erg in te hebben aan het klarinetten verzamelen.

Strasser stichtte In 1934 een klarinetten-werkplaats in Frankrijk samen met de heren Maringaux en Lemaire en ze kregen via overnames later te maken met de bekende merken Selmer en SML.
 
  
De commercial

Ik werd gevraagd om een muziekje te componeren voor een ‘commercial.’ Ik had vroeger als kid überhaupt nog nooit gehoord van een commercial en…daar gaat onze taal weer eens naar de knoppen.
Een muziekstukje maken valt nog wel mee maar dan komt de rest. Je moet het, als lid, aanmelden bij Buma/Stemra. De klant die het wil gebruiken voor zijn clip moet een exploitatie-contract afsluiten bij Stemra, kosten per jaar €330,- euro. Ja…bij Buma/Stemra zijn ze niet op hun achterhoofd gevallen… of toch?
Ik belde voor informatie en kreeg via ‘ ik verbind u door’ vijf verschillende mensen aan de telefoon die het niet zo precies wisten tot de laatste. Ik begrijp dat wel…kijk…wat ik uit traditie zondagsmorgens doe in één minuut doen zij dagelijks, namelijk buiten de pauzes om, geld tellen.

De voorstelling

Ik ga  18 oktober a.s. (2012) met de voorstelling naar Beerta en moet me zo langzamerhand weer eens goed voorbereiden…Tammo komt dus weer uit de kast. Na een poosje rust ga ik het programma maar eens een opknapbeurt geven. De voorstelling zal een klarinet rijker worden en dat is dan maar afwachten of het publiek het net zo leuk vindt als ondergetekende zelf.

De klarinet

Voor de klarinet-liefhebbers: Ik blaas momenteel op een ‘Getzen’ en dat is me toch een apart toetertje.

Getzen werkte bij de Holton (klarinet) fabriek en begon zijn eigen bedrijf in 1939. Het heeft ook te maken met de merken Selmer en Buescher.

Ik blaas er graag op…het heeft ruimte, spreekt goed aan en is zuiver. De bediening is een beetje grof en groot en dat is even wennen. Ik bedoel apart in de zin van… anders. Als ik de opnamen beluister heeft het veel boventonen, maar door anders te intoneren kun je hier goed mee omgaan en daardoor klinkt het weer apart. Voor de klassieke muziek zou ik het persoonlijk niet gebruiken. Het is ook niet te vergelijken met een Duits instrument zoals Uebel of een Würlitzer, maar appels en peren ga je ook niet vergelijken. Het mist de warmte en romantiek zoals bij iedere Böhm klarinet, maar ook hier kun je zelf veel aan veranderen. Ik blaas altijd op een eigen geprepareerd mondstuk (met trots een eigen merk) maar zonder dat ik het door had blies ik de Getzen met een mondstuk van Buffet Crampon type F3A en conclusie…een goed mondstuk. De rieten maak ik zelf en dat bevalt me goed en er rest me nog te vertellen dat ik als ‘verzamelaar’ moeilijk mijn kindertjes kan verkopen zo ook deze Getzen... Ja… zo kun je er voor de 200% in opgaan.

De groet’n oet Grunn
John Hoekman

Geen opmerkingen:

Een reactie posten