zaterdag 24 november 2012

Logboek deel 83


                           In de zelen om de turfboot te trekken



Een tijdsbeeld over de voorstelling ‘Òlwiefkenijs’ en de rare ideeën van een gepensioneerde dorpsdirigent.

De verjaardag
Het was me het weekje weer wel…Ik ben afgelopen maandag 67 jaar geworden en heb de buren een gebakje gebracht.
Verjaardagen en begrafenissen maakt deze ‘zunege Grunneger’ echt niet vrolijk. Ik wil het liefst ook een zunege begrafenis met een paard voor zo’n ouderwetse melkkar en niemand mag er achteraan hollen. Iemand die werkelijk om me geeft komt later zeker wel eens stilletjes bij mijn graf. Ik wil ook een ouderwets paaltje van cement met alleen mijn naam en datum en beslist geen ‘hier rust.’ Nou…dan ben je net jarig geweest en begin je al over je begrafenis…snel dan maar een ander onderwerp.

Het optreden in de ‘Inthof.’ (Delfzijl)
Het was weer leuk…leuk…leuk…Het programma zit, zoals ze dat dan zeggen. De klarinet-muziek samen met de beelden over Delfzijl en de verdwenen dorpen Weiwerd, Heveskes en Oterdum viel goed in de smaak. Het viel zo goed in de smaak dat een mevrouw na afloop bij me kwam en zei…”mooi man…ik heb nog even gehuild.” Ik heb dit programmaonderdeel in mijn bestaand verhaal gevlochten.  Het verhaal heeft dan twee verhaallijnen in één net als in een soap en dat werkt heel goed.

Het programma ‘Olwiefkenijs.’
Het nieuw hoofdstuk over… ‘wat het ‘vremd’ volk ons heeft gebracht’… viel goed in de smaak. Het gaat over het dagelijks leven en de arbeid die daar mee gemoeid ging in vergelijking met de geneugten van nu…Nu kan alles vanuit onze luie stoel…Vroeger drie keer op een avond kolen halen voor de kachel en naar de Tv lopen om een andere zender in te schakelen.
Van hogerhand, wie dat ook moge zijn, zegt nu dat we meer moeten bewegen…en vooral minder vette rommel eten…terwijl MacDonald net een aanbieding heeft. Als we niet zoveel en niet zo snel alles hadden verandert had de mens ook noodgedwongen meer werk moeten verrichtten. De kunst is natuurlijk hier ook nog grappen over te maken maar met mijn familie Pude en Toaveloakster is dat geen probleem.

De scheepjager van Hutten (Klein Ulsda) liep zo’n tachtig  jaar geleden met zijn paard in één ruk van Hutten naar Ter Apel en weer terug om een turfschip voort te trekken…Toen iemand zei “ga toch op je paard zitten” antwoordde de man “mien peerd dut meer as ik en din kin ik wel lopen.” Op de hele oude foto’s van de dorpen in het oude Reiderland zie je dan ook nooit geen dikke mensen.  

ik heb nu zoveel hoofdstukken dat ik voor ieder optreden een keuze kan maken…dus ieder optreden is anders…nooit hetzelfde en dat past wel bij mij…een tweede optreden op dezelfde locatie is dan ook geen probleem. Ik ga volgende week vrijdag met ‘Òlwiefkenijs’ naar Ten Boer en zal dan, naast mijn verhaal, beelden laten zien over Ten Boer en omliggende dorpen, over hun bijzondere mensen zoals straatventers en dorpswinkeltjes enz. De voorstelling moet nog worden ontdekt door het grote publiek…als ik niet voortijdig op die boerenwagen kom te liggen.

Facebook
Ik heb me weer aangemeld op Facebook want het is toch wel het medium om te netwerken. Ik zal het anders aanpakken en zal zeker geen tijd uittrekken om te contacten met Jan en alleman. ‘Vrienden’ heb ik genoeg gehad in mijn leven. Het moet in het belang zijn van mijn ‘olwiefkenijs’ al doet de titel iets anders vermoeden.

De klarinet
Mijn reparatie atelier loopt prima…niks te doen. Ik blaas nog steeds op een Getzen-klarinet en het bevalt prima, een pracht instrument. Deze week stond er een Selmer Centered Tone op marktplaats. Ik heb wel geboden maar denk dat het mijn neus voorbij gaat en de prijs was ook wel aan de lage kant dus…moeilijk. Eenzelfde instrument bespeelde Benny Goodman. Ik ben nog steeds bezig op marktplaats en eBay en sta verbaasd hoe goedkoop de klarinetten worden aangeboden. De duurdere exemplaren worden niet verkocht…crisis…Ja... als de Rabo bank gaat investeren in hele… hele… grote kippenfarms en slachterijen in de Oekraïne, van ons geld, dan wordt het ook moeilijk om hier de economie op gang te krijgen en nog maar niet te spreken over massa’s kant en klaar eten uit de Oekraïne.
Groetjes
John Hoekman

Geen opmerkingen:

Een reactie posten