Logboek deel 105

Een tijdsbeeld van de voorstelling ‘olwiefkenijs’ en de rare ideeën van een gepensioneerde dorpsdirigent.

Een rustig grieperig weekje achter de rug dus even tijd voor bezinning. De voorstelling ‘olwiefkenijs’ gaat de zomerpauze in en er zal weinig olwiekenijs zijn in de komende tijd.

Feuilleton deel 5.
Olwiefkenijs in het Grunnegs...

In Finnerwol ston ombie 1250 n boerenbedrief van t klooster Palmar (nu een verdronken klooster in de Dollard) en doar waarkte maal Tais. Der was ook n kapel bie mor doar mog maal Tais nait kommen. De nonnen haren hom vertelt dat ze doar mozzen prakkezaaiern en omreden maal Tais nog al drok was mog hai doar nait kommen.
Noa wat jeuzeln mog hai din n keer mit mor toun hai doar zo ston tussen de nonnen was t wel laankwieleg en moesstil niks veur maal Tais. Hai mos wat om handen hebben en toun schoot hom in t zin dat hai nog n knikker in buutse haar, pakte t ding tou buuts oet en net of t zo wezen mos knikker vuil op grond en rolde onder dij laange klaid van zuster Jéremia, dij veur hom ston te prakkezaaiern.  Maal Tais haar toun ook wat te prakkezaaiern hou hai zien knikker weer kreeg.
Hai keek onwis om zuch tou ging gloepstreeks op knijen, tilde  t klaid n aitske omhoog...mor niks...t was doar pikkeduuster onder dij rokken. De drang om zien knikker weer te kriegen wer aal groder en der bleef niks aans over as hai mos der mit kop onder. Goud en wel zat hai mit kop onder de rokken, zee zuster Josua, dij achter hom ston te prakkezaaiern...’amen’...dee heur ogen open, knipperde nog n keer en bölkte oet alle macht...”Stront aan de knikker.” t Zol toch nait woar wezen docht maal Tais, k haar hom net nog poetst. De nonnen bölkten in koor...”Knikker hom tou t klooster oet.”  Ondertied haar Tais zien knikker weer en ruip: “niks aan de knikker wichter...hai is nog zo mooi.”

De klarinet en onze economie

Ik ben nu al weer een poosje bezig met de verkoop en reparatie van klarinetten. De reparaties van oude afgeschreven juweeltjes is toch wel het leukste werk en ze hebben ieder een eigen identiteit en klank. Ik schreef al over bezinning tijdens mijn griepweek en bezinning staat voor helder nadenken. Dat is een tijd geleden dat ik daar aan toe ben gekomen. Je hoort dagelijks niets anders als politiek, economie en de daarbij behorende fraudezaakjes. Over deze drie onderwerpen helder nadenken is voor mij onbegonnen werk en ik wil ook geen hersenbeschadiging oplopen. Ik kreeg deze week een mailtje...ja ja... je leest het goed...een mailtje...niet per postduif maar een echte mail... uit China. Reclame uit China... Ik ben lid geworden van deze site waar je alles kunt lezen over de activiteiten van Chinese firma’s. Ik heb natuurlijk direct de afdeling klarinetten opgezocht en mijn mond staat nog open. Een firma in Hebei maakt 3000 klarinetten per maand. Vroeger maakte men in Duitsland 400 klarinetten per jaar. Voor 80 dollar heb je echt een hele mooie Chinese klarinet ook te bestellen door iedere particulier. Een andere firma in Tianjin heeft 200 werknemers en ze maken daar 5000 klarinetten per jaar en zo kun je nog diverse firma’s noemen die flink gas geven. Ik ben geen econoom maar vraag me af of dit wel goed komt. Ik heb het dan alleen nog maar over een klarinet. Ik hoorde gisteravond bij Pauw en Witteman over kledingfabrieken in Azië die hele mooie broeken maken voor een paar dollar per stuk. Vroeger had je hier de confectieateliers waar diverse meisjes dagelijks zaten te naaien. Ze hadden werk en de dorpsmuzikant had de grootste lol tussen al die wichter en streek de broeken. Er werden zelfs liedjes over gemaakt. Ik vraag me dan af of onze economie wel ooit weer op gang komt. De mens wordt dank zij het internet steeds slimmer en zal rechtstreeks uit China bestellen vooral als we hier de broekriem moeten aantrekken die natuurlijk ook uit China komt.

Groetjes
John Hoekman