zaterdag 25 januari 2014

Logboek deel 128


Ulsda was vroeger een eiland en Klein Ulsda heette Hutten


Een tijdsbeeld van de voorstelling 'olwiefkenijs' en de rare ideeën van een gepensioneerde dorpsdirigent in een drieluik-blog.

Het is 25 jan. 2014 en minus 3 graden, er ligt een vlokje sneeuw.

Algemene beschouwing

Volgende week met ‚olwiefkenijs’ naar Delfzijl, een optreden in het verzorginghuis ‚Vliethoven.' Ik heb een compilatie gemaakt van video’s, foto’s met daarop oude dorpsfiguren, mijn grappen en grollen zitten de demente mensen, denk ik, niet op te wachten. k Heb een filmpje in elkaar gezet van een ouderwetse schoolklas, daarbij treed ik op als de oude schoolmeester, met natuurlijk een hoge hoed. Het publiek is mijn klas hopelijk vinden ze dat leuk. Het volgend optreden is in februari voor de zonnebloem en dat wordt zeker een groots optreden want deze bijeenkomsten wordt meestal druk bezocht. Al met al elke voorstelling wordt op maat gesneden en zo blijf ik bezig.

Het verhaaltje in het Grunnegs

Wèl was Willem Schröder 

Willem (1862-1895) was de schrik van de Woldstreek. Hai woonde onder de grond in t Slochterbos. Het stelen van hounder, knienen, geld en jenever was zien beroup. Hai kon runnen as n hoas sprong over sloten van drij meter braid en was zo moager as n lat. Je kregen hom hoast nait te zain, den hai leefde bie nacht en ontied. Zien jas huil hai biemekoar mit n touwke en zien tonen stakken oet de schounen, broukspiepen te kört en roffels hongen der bie.

Hai gruif bie-zetten goaten onder de muren deur om aan zien goade te kommen. Boer Neus haar hom n keer oetdoagd om bie hom te kommen inbreken den din ston hom n kogel te wachten dwaars deur de kop hìn haar hai der nog bie zègt. Veur zekerhaid haar boer zien flinte op bèreplaank lègt en toun hai s mörgens wakker wer zag hai t kabinet open stoan, aal t gèld was weg en op toavel ston n lege jeneverfles mit
n braifke...op braifke ston...“k Heb de kogels ook mor even mitnomen en bedankt veur de jenever.“

Dijzulfde dag wer Willem Schröder oppakt, mit peerd en woagen noar Winschoot brocht...t gevang in...Hai haar altied n schaap meske in de voering van zien jas en snee de loakens in reepkes, wrong zuch deur de troalies, mor de loakens waren tekört en zo smakte hai noar beneden. Hai luip toun n dubbele bainbreuk op en t bain mos deroaf.  Toun hai vrij kwam wer hai piroat in Ulsde...en zo wer hai de beruchte piroat Pootje Pogger. Pootje vanwege zien holten poot en Pogger betaikent kikker omreden hai as n Pogger over
t aailand wipte. Hai ligt in Potkaaste (OudeSchans) begroaven en op zien graf staait.


Hier ligt Pootje Pogger de piroat,
zulm groot worren bie de stroat
Gaf aan aarmen en manken,
ze hufden hom nooit bedanken.



De klarinetten-werkplaats

De klarinetten handel staat op een laag pitje en het wordt weer eens tijd te gaan werken aan mijn verzameling.Ik blaas nog steeds op een Hammerschmidt en blijf dat voorlopig, bij alle gezondheid, nog een poosje doen. Favoriete klarinetten zijn tot nu toe...Getzen student, Hammerschmidt, Leblanc Opus, 1176 en de Würtlitzer. Ik ga in de komende tijd aan de slag met een Buescher aristocraat. Te koop zijn nog steeds de twee super klinkende klarinetten van Martin Frères.

Ik koop liever een klarinet uit de oude school, die met zorg en liefde is gemaakt door een vakman als een instrument die in de fabriek door vele handen is gegaan. Ik moet wel zeggen dat de klarinetten uit de oude school onderling kwaliteitsverschillen kent. Ik dacht de Getzen is goed dus bestel nog maar een Getzen de Lux maar die blies behoorlijk minder als de student. Hetzelfde gebeurde mij met de Hammerschmidt klarinet, de tweede klonk lang zo goed niet als waar ik nu zelf op blaas. Soms krijg je een instrument in handen waarvan je zegt...hé...en daarom blijf ik steeds zoekende.

Groetjes
John Hoekman





















Geen opmerkingen:

Een reactie posten