Logboek deel 13

Moi apmoal

Deze dagen was ik mij even aan het bezinnen over de dingen die de laatste dagen waren gebeurd. Je zet dan alles rustig nog even op een rijtje.
Resumé
Je wordt gevraagd, voor de functie dirigent, door twee 'amateur' koren uit dezelfde gemeente. Je hoeft niet te praten over loon of onkosten want de sinaasappelen zijn nog niet verkocht. Aan de andere kant is er voor Oost Groningen ongeveer 60 000 euro beschikbaar voor 'amateur' cultuur mits je een idee of plan hebt dat strookt met de richtlijnen van de regionale cultuurplannen. Hier staat netwerken en synergie (samen tot meer prestatie komen) hoog in het vaandel.

Heb je een idee (staat er!) kom er mee voor de dag en dan moeten de ambtenaren dit stimuleren en hun organisatorisch vermogen inzetten. Deze laatste zin spookt als twee jaar door mijn hoofd en ik kom er maar niet vanaf en kan het ook niet ontdekken bij de ambtenaren.

Eens hoorde ik van een ambtenaar op het provinciehuis: 'Er is ook elders geld te halen.' Het mooiste van het verhaal is dat ik niet om geld vraag, maar men schijnt op voorhand al bang te zijn dat je om geld vraagd. De burgemeester komt je al tegemoet met de handen in de lucht van "hier is geen geld' en dan heb je nog niets gezegd, dat is toch vreemd en even later zegt dezelfde man "we stoppen meer geld in...' Ik kom dan tot de conclusie dat de ambtenaren (wie dat ook mogen zijn) op voorhand al beslissen waar het geld naar toe gaat maar laten ze dan een keer met open kaart spelen.
Volgens mij:
De kunst in de politiek is charisma (bereik je niet altijd met een grote snor hoor...) om je tegenstander te overdonderen, mooi en veel praten maar niets zeggen en ondertussen lobbyen en goochelen. Natuurlijk zijn er persoonlijke voorkeuren in het spel. De rode draad in mijn onderzoek is dat het geld altijd naar hoger opgeleide mensen gaat die via een stichting wel raad weten met het geld en de 'amateurs' die hebben toch hun sinaasappelen.

Moi è
John Hoekman