Dit logboek moet een tijdsbeeld geven over mijn voorstelling ‘Olwiefkenijs.’ Het moet eigenlijk ook een leerschool zijn voor mensen die iets dergelijks op poten willen zetten. Dit deel zal een korte samenvatting en afsluiting zijn over het project vanaf 2006.
Het concept
In 2006 kwam bij mij het idee op om een voorstelling te maken over de geschiedenis van de verdronken dorpen in de Dollard. Het moest geen geschiedenis verhaal worden…een cabaretprogramma met liedjes onder de naam ‘ólwiefkenijs.’ Veel humor en in de regio-taal zoals die voor 100 jaar werd gesproken. De videobeelden moeten het geheel compleet maken.
De subsidies
De aanvragen voor de subsidies van de overheid waren dusdanig ingewikkeld dat je je afvraagt of ze het met opzet moeilijk maken en de conclusie is: Ja…dat is zo… en dan kom je bovendien nog in aanraking met de rare praktijken van diverse afgevaardigden van de noordelijke politieke partijen …het zijn deze mensen die als roofdieren op subsidiegeld azen en hun vriendjes hebben (netwerken) op diverse departementen. Mijn aanvraag was een luttel bedrag van 1500€ en werd afgewezen. De reden was…het was niet bovengemeentelijk…maar ondertussen was het gehele budget 100 000€ al vergeven aan één voorstelling waar de mensen na een week al niet meer over spraken…waar is het geld gebleven? De ingewijde cultuurmensen van de PvdA in Oost Groningen weten er zeker meer over...maar dat was in 2006 en dat is een ieder al vergeten…de vraag rijst of deze praktijken ieder jaar zo gaan.
De subsidie aanvragen bij de particuliere instanties en sponsoren verliepen geheel anders en zonder problemen. Mijn aanvraag en toezegging was een bedrag van in totaal 2300€ om de eerste kosten te dekken. Het eigenlijke kostenplaatje was beduidend hoger en ligt nu…denk ik…om en bij de 15000€ (in een tijdsbestek van 6 jaar). Dus pas op wat je zo allemaal gaat bedenken…ga eerst goed rekenen en laat je artistieke kant even met rust totdat het kostenplaatje klopt. Op de langere termijn zal ik het geld zeker terug verdienen door de optredens, want de geschiedenis kun je blijven vertellen.
Meerdere mensen bij de voorstelling betrekken
Ik wilde meerdere amateurmensen uit de regio Noord/Oost Groningen inschakelen om mee te doen met de voorstelling. Mensen met zangtalent die eigenlijk nooit aan de bak komen. Dit onderdeel is totaal mislukt. De mensen kunnen wel goed zingen maar hebben veel te veel dingen om zich heen in het dagelijks leven en denken te snel hard op…lijkt me leuk!…Doe ik er wel even bij…De meeste mensen denken ook dat het vanzelf komt en dat het op één repetitie is te klaren…
Als je dan een filmpje maakt of voor de radio bent geweest dan worden ze opeens weer enthousiast en willen er ook bij horen…maar het werk vooraf in de stilte van de publiciteit hebben ze totaal geen zin in en verliezen dan ook heel vaak het overzicht.
Velen zongen ook liever bekende melodietjes en vonden de eigen gemaakte liedjes maar zo…zo…alleen om het feit al dat ze het niet kennen. Hier geldt echt het gezegde ‘wat een boer niet kent vreet hij niet.’
De optredens
De optredens verliepen altijd goed… op één na…nou dat is toch een goed teken…en die ene keer zit me nog dwars… maar dat hoort er bij anders kun je dit werk niet doen.
Ik ben nu op de solo-toer en dat bevalt toch ook wel weer alhoewel het gezelliger is met een groepje. Het bewijs is zeker geleverd (voor de overheid) dat het wel bovengemeentelijk is want van de stad Groningen t/m Blijham waren en zijn de mensen enthousiast.
De afsluiting
De voorstelling is klaar en er liggen weer aanvragen voor de herfst en begin volgend jaar…het loopt niet storm maar de continuïteit en geduld is nu belangrijk. De meeste mensen hebben er nog nooit van gehoord…en dat duurt altijd even. Mijn streven is 10 optredens per jaar en dat zal zeker lukken.
De nieuwe inspiratie
Mijn nieuwe inspiratie is…het repareren van saxofoons en klarinetten wat ik vroeger al eens deed voor een muziekzaak in de stad. Ik ben nu al heftig goede gebruikte instrumenten aan het inkopen en dat lukt goed…ja geld uitgeven wil altijd wel…maar daarover de volgende keer…
Groeten
Tammo oet Wolndörp.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten